Tokyo, Japan

Loksins kemst eg i tolvu og get skrifad nokkrar linur.  Thessir dagar her i Japan hafa verid alveg otrulegir.  Eg hef vist sagt thetta nokkrum sinnum adur, en svona er thetta bara, alltaf ad upplifa nyja og skemmtilega hluti a hverjum stad.  Hluti sem eru svo allt odruvisi en madur hefur upplifad og sed adur.  Tho ad eg hafi ferdast toluvert um aevina, tha er thetta svo allt odruvisi.  Margir segjast hafa komid til Japans, eda Mongoliu eda bara eitthvert annad og thegar betur er ad gad, tha hefur vidkomandi bara komid i einhverja eina borg i einn eda kannski nokkra daga og tha segir hinn sami ad hann thekki landid.  Eg hef svo sem sagt thetta lika, en thad sem eg er ad upplifa nuna er svo allt allt annad.  Onnur hlid a londunum sem madur kynnist ekki nema ad ferdast a thennan eda alika mata.  Sidast thegar eg bloggadi var eg i islenska sendiradinu og var ad saekja gogn sem mig vantadi.  Kristin, sem er ritari tharna eda fulltrui eda eitthvad alika var svo elskuleg ad leyfa mer ad nota tolvuna hennar smastund.  Thetta var a fimmtudaginn.  A fostudaginn voknudum vid snemma og vorum i rolegheitum fram ad hadegi en tha kom Anthony Hardie vinur okkar til okkar og for med okkur i motorhjolabudina sem vid hofdum verid i daginn adur og nu attu bremsuklossar ad vera komnir sem Einar vantadi i hjolid.  Their voru komnir og bremsur ad aftan lagadar og um tvoleytid forum vid a japanskan hamborgarastad og fengum okkur borgara.  Eg pantadi mer einn med ananas og their eitthvad svipad og thegar borgarinn kom gat madur ekki annad en brosad.  Hamborgarinn var einfaldlega kjotpatti a disk med ananas ofan a og fjorar franskar med, ja akkurat fjorar a mann.  Ekkert braud ne annad med.  Thetta var agaett og gaman ad profa eitthvad odruvisi.  Tharna satum vid lengi eda til kl. 6 og tha hvaddi Anthony okkur.  Planid var ad hittast um morguninn kl. 6:30 og leggja af stad upp i fjoll.  Anthony kom a slaginu 6:30 og vid logdum af stad.  Vid hjoludum i ca klukkutima og stoppudum tha i utjadri borgarinnar og thar hittum vid svo hopinn sem aetladi med okkur.  Thetta er hjolaklubbur sem heitir GAJIIN RIDERS og samanstendur af utlendingum sem starfa og bua her.  Tharna voru maettir 3 Amerikanar, 2 Englendingar, 1 Astrali og 2 Islendingar.  Allir vanir hjolamenn og rotudu vel um sveitirnar her.  Svo var　vedrid frabaert og allir thustum vid af stad.  Til ad gera langa sogu stutta tha atti eg algjora aevintyrahelgi tharna i sveitinni og vegirnir sem strakarnir foru med okkur eru otrulegir.  Mjog throngir vegir og liggja upp nidur hlidar fjallanna og eru i otrulega miklum hlykkjum og svegjum.  Serlega gaman ad hjola tharna.  A laugardagskvoldi forum gistum vid svo i litlum husum, sem segja ma ad seu bara tjold ur tre.  Litil hus og ekkert inni i theim, ja og tha meina eg ekkert.  Bara tregolfid og veggirnir.  Tharna grilludum vid og drukkum 1 eda 2 bjora !!!!!!! Kannski 3, skemmtum okkur vel.  Skemmtilegt var ad fara i kjorbudina rett adur til ad kaupa matinn og drykkina.  Tharna var ad haegt ad kaupa ymislegt eins og gefur ad skilja en mig langar ad nefna nokkra skemmtilega hlut.  Til daemis var haegt ad kaupa margar tegundir af bjor i gjafapakkningum, mjog serstakt.  Ad sjalfsogdu er haegt ad fa nautakjot her, og tha er a bodstolnum kjot fra Japan, Astraliu og Ameriku.  Thad japanska er tvofalt dyrara thvi thad er seralid og mjog feitt inni i vodvanum sjalfum.  Ad sjalfsogdu fengum vid okkur svona og var thad mjog gott.  Allt kjot er mjog thunnt skorid og ekki haegt ad fa almennilega thykka nautasteik.  Thad verdur bara ad bida thar til vid komum til Ameriku.  Tharna attum vid semsagt skemmtilega kvoldstund og eftirminnilega.  Thessir strakar eru her af ymsum astaedum, og allir nema einn eru giftir japonskum konum.  (sem er ad sjalfsogdu skyringin a thvi ad their eru her.  Eltum vid ekki allir konurnar okkar !)  Tveir eru kennarar, einn er hemavinnandi husfadir, einn er ritstjori, einn er kokkur osfr.  Frabaerir strakar.  A sunnudeginu var haldid afram ad hjola og vorum vid ad allan daginn.  Eftir ad hafa kvatt hvern annan um 6 leytid for Anthony med okkur Einar serstaka ferd i gegnum Tokyo eftir hradbrautarkerfi Tokyo.  Thad er otrulegt kerfi.  Thad er byggd borg, hus og vegir og annad sem tilheyrir.  Sidan verdur umferdin svo mikil ad thad tharf ad gera eitthvad meira.  Tokyo menn leystu malid med thvi ad byggja hradbrautarkerfi inni i borginni og er yfir ollu odrum vegum, gordum, husum ofl tharna.  Hradbrautarkerfid liggur semsagt i 30 - 40 metra haed yfir ollu, med brum og odru tilheyrandi.  Thad er otrulegt ad hjola i gegnum/kringum borgina ad kvoldlagi og sja oll ljosin og husin.  Thetta er eins og endalaust flod af byggingum og odrum mannvirkjum.  Thad er eiginlega ekki haegt ad lysa thessu, thetta var svo otrulegt.  En vid hjoludum semsagt fram a kvold og vorum komnir i hus um kl 01:00.  Vorum semsagt bunir ad vera ad hjola fra kl 9 um morguninn.  Sem sagt otruleg helgi og skemmtileg.  En nog i bili, blogg meira a morgun og segi fra deginum i dag (manudeginum).  Setti inn líka nýjar myndir í albúmið.

 

Finally I’m able to use a computer to blog a little. These past days here in Japan have been amazing. I’ve probably said the same thing about other places, but that’s just how it is, always discovering new things. I’ve been traveling a lot throughout my life but this is quite different. A lot of people say that they’ve been to Japan, Mongolia or just some other place, but when you ask them about it you’ll find out that they’ve only been in one city and maybe just for a couple of days. And these people even say that they know that country from their “experience” there. I’ve been guilty of this before but what Einar and I are doing now is totally different. You get to see a whole other side of the country by traveling like we do. The last time I blogged I was in the Icelandic embassy picking up some documents I needed. Kristin, who worked there let me use her computer for a little while and that was very nice of her. This was last Thursday. We woke up early on Friday and were just taking it easy until Anthony Hardie showed up and took us to the motorcycle store we’d been in the day before. They now had what we needed to fix Einar’s brakes and afterwards we went to get some burgers. I ordered a burger with pinapple and when I got my order I couldn’t help but smile. The hamburger was just a piece of meat with a pineapple on top of it along with 4 french fries, yes exactly four french fries for everybody. But it’s always fun to try something new. We then said goodbye to Anthony but we met him early next morning again when we headed out to the mountains. We rode for about an hour before meeting all the other guys who were coming with us. It was a motorcycle club called GAJIN RIDERS og consists of foreigners who work and live here. There were 3 Americans, 2 Englishmen, 1 Australian and 2 Icelanders. The weather was great and to make a long story short, we had an amazing adventure over the weekend in the country. The roads were very narrow and wavy but it was really fun to ride around there. We spent Saturday’s night in small wooden houses. There was nothing inside these houses, just the walls,floor and the ceiling. We worked the grill and had a couple of beers and had a great time. I had some fun shopping in the supermarket earlier that evening and I want to talk a little bit what they were selling there. You could buy many different kinds of beer in gift baskets. That was very strange. We bought ourselves some Japanese meat and had an excellent evening like I said before. The guys in the motorcycle club are here for many different reasons. First, all but one are married to japanese women. (Don’t we all follow our women anywhere?) Two of them are teachers, one works at home, one is an editor, one is a chef etc. Great guys! We rode for the whole Sunday and said our goodbyes around 6 pm. After that, Anthony took us for a trip in the Japanese highway system which is an unbelievable system. The highways are about 30-40 metres over all the houses and streets on the ground.! It was an unbelievable experience to ride around the city in the twilight and I really can’t describe it. We rode all evening and weren’t back until around 1 am and we had been riding since 9 am. It was an unbelievable weekend and it was a lot of fun. But that’s enough for now but I want to reming you all that I put some new pictures in the album. Ttyl - Sverrir

Athugasemdir

[Jón Helgi Þórisson (IP-tala skráð) 2.7.2007 kl. 20:02]

Sæll Sverrir!

Ég hef fylgst með ferðalagi ykkar bræðranna frá því að þið voruð að undirbúa ferðina og alltaf síðan eins og ég get.  Mér líst mjög vel á þetta ferðalag ykkar og vildi gjarnan fara í svona ferð sjálfur en vandamálið er að ég hef ekki próf á mótorhjól.   Lýsingarnar af stöðum og atvikum sem þið lendið í er svo lifandi að manni finnst maður eiginlega vera með ykkur á ferðalaginu.  Svo hefur maður lært ýmislegt í landafræði líka með því að skoða leiðina sem þið hafið farið í Google Earth.  

Ég vona að það fari samt ekki fyrir ykkur eins og ungum manni í bílaauglýsingu sem var borinn stjarfur inn á einhverja stofnun til að hreinsa minnið í honum því hann var búinn að sjá svo mikið að heilinn virtist kominn í einhvers konar overload!

En að öllu gamni slepptu gangi ykkur bara áfram vel og skemmtið ykkur.

Bestu kveðjur,

Jón Helgi fyrrverandi lagermaður í BS