Ulaan Baatar, Mongolia, Sidasti dagur ! / The last day in Ulaan Baatar

Tha fer ad lida ad thvi ad vid leggum af stad fra Ulaan Baatar.  Vid erum bunir ad hvila okkur vel og eftir a ad hyggja, var kominn timi a thad.  Thad var uppsofnud threyta i okkur.  Vid erum bunir ad thvo oll okkar fot og allt komid i gir fyrir naesta afanga, sem er Russland til Japans.  Leidin liggur fyrst til Baikal vatns sem er a heimsminjaskra.  Staersta og dypsta ósaltað stöðuvatn i heimi.  Thad er 640 km langt og 80 km breitt thar sem thad er breidast.  I thad renna 336 ar og vatnid er med 20% af ollu ferskvatni i heiminum.  Sidan er stefnan tekin i austur aftur og i att til Japans.  I gaer forum vid i svokalladan thjodgard her rett fyrir utan borgina og var thad skemmtilegt og fallegt.  Toluvert mikil uppbygging a ser stad thar og er gaman ad sja thad.  Turistatimabilid er ekki byrjad her og thvi ekki mikid af folki tharna, reyndar nanast ekki neitt nema vid.  Tharna forum vid a ulfalda bak og heldum a falka og hogudum okkur eins og venjulegir turistar.  Her er verdlag ekki hatt a okkar maelikvarda og sem daemi, tha forum vid a godan veitingastad thar sem vid borgudum dyrasta verdid og gatum bordad af vild, drukkum eina raudvin einn bjor hvor og allt thetta kostadi fyrir okkur bada iskr. 2200,-  Otrulegt !  Thor Danielsson yfirmadur althjoda rauda krossins her og ung kona sem er deildarstjori hja innanlandsdeildinni her, aetla ad leyfa okkur ad fara med i reglubundna heimsokn til skjolstaedinga sinna og verdur thad forvitnilegt.  Thad er toluverd fataekt herna en einnig er mikil uppbygging her.  Fyrir 1000 us dollara er haegt ad utvega skriffaeri og baekur og annad sem tharf fyrir heilan bekk i heilan vetur asamt thvi ad utvega utanyfir flikur og kuldasko fyrir thau born sem thad thurfa.  Thad er vist algengt ad bornin komast ekki i skolann thar sem thad getur verid svo kalt her a veturna og bornin eiga ekki kuldafot.  Mongolia er heillandi og fallegt land og skemmtilegt og ahugavert ad heimsaekja.  Eg fer hedan med goda og jakvaeda imynd af landinu.  Ad sjalfsogdu er ymislegt ad, en hvar er thad ekki ?   En verd ad haetta i bili, komin bidrod i tolvuna.  Bless.

Well know it seems that we are ready to leave Ulaan Baatar tomorrow.  We have rested well and we needed that.  We have washed all our clothes and are ready to leave and ride to Russia and there from ahead to Japan. First we will go to Baikallake which is on worldmuesumrecords as it is the biggest lake on the earth which is unsalted.  It  is 640 km long and 80 km were it is widest. 336 rivers runs into it and the lake has 20% of all fresh water of the world.  From there we will ride to the east and towards Japan.  Yesterday we visited so called national park which is located here just out of the city Ulaan Baatar.  It was a beautiful park and we had fun.  You can see that a great build-up is going on here in Mongolia.  I didnt see many tourist and the period hasnt started.  We were almost the only guests.  We got the chance to ride a camel and I hold an falcon and we looked around like typical tourists.  To my measurement it is not expensive here in Mongolia.  For ex. we went last night to a Mongolian barbique were we could eat as much as we could and we had one redwine and 2 bears and that was only 2.200 ikr. for both of us.  Not so much !  Thor Danielsson and a young woman who is supervisior with the indland deparment by the RedCross are going to take us with them tomorrow in a regular visit to look at their clients.  There is considerable poverty here but also like said before you can see here far and wide a build-up in the society.  for 1000 usd$ you can sponsor one children class here with a writing materials, books and other things wich are needed for one year to this children.  Also clothes as winter jackets and shoes for the children who are in the need.  The winters here are pretty cold and many children here dont have suitable clothes for the cold.  To my opinion Mongolia is a beautiful and charming country which I liked very much.  I will leave Mongolia with a positvie image of the country.  Of coures there are many things which could go better..but you can say that too to many other countries.  But now I have to stop, other people are waiting to get to the computer.  Regards-

Nyjar myndir ! New photos

Var ad setja inn nokkrar nyjar myndir i myndaalbumid.

Just put some new photos in the album "myndaalbum"  in icelandic on the left side.

Ulaan Baatar, Mongolia

I morgun forum vid i russneska sendiradid til ad saekja um vegabrefsaritun inn i Russland aftur.  Eftir tha hemsokn fengum vid ad vita ad vid thyrftum ad fa thad sem their kalla " invitation".  Vid hofdum svo sem buist vid thvi, thannig ad vid forum a skrifstofuna hans Thors hja althjodadeild rauda krossins og fengum ad fara i tolvu thar.  Thad er nefnilega haegt ad kaupa svona invitation a netinu.  En a meda eg var ad vinna i thvi, hringdi Thor i kunningja sinn i russneska sendiradinu og var honum tha sagt ad their her i sendiradinu samthykktu ekki svoleidis invitation og vid thyrftum af thetta hja serstokum adila her i borginni.  Thor var svo vinsamlegur ad fara med okkur thangad. En thegar thangad kom var buid ad flytja thessa thjonustu.  Hvorki hann ne vid skildum stulkuna thegar hun reyndi ad utskyra hvar thetta vaeri og sem betur fer var bilstjorinn hans Thors med og var hann sottur.  Vid fundum retta stadinn og eftir sma utskyringar og spjall og borgad 125 dollara hvor, ja, borgad i dollurum, sagdi stulkan okkur ad koma eftir kl. 14 a fimmtudag og saekja aritunina.  Thetta er thvi komid i hofn, vid leggjum af stad hedan a fimmtudag og tokum stefnuna til nordur til Russlands.  Eftir thetta for Thor a skrifstofuna.   Við fórum svo að skoða þekkta staði viða um borgina. Við keyrdum um og hogudum okkur eins og alvoru turistar !  Thetta var bara gaman og for svo restin af deginum bara i dundur og hvild.  Umferdin her er eins og a vitleysingjaheimili og stundum er ekid a moti umferd og yfir a raudu og fleira i theim dur.  Madur bindur sig bara i bilbeltid og vonar thad besta !  Flautan er mikid notud og eg er a theirri skodun ad margir halda ad flautan raunverulega flytji bila til, thvi their haetta ekkert ad flauta, bara liggja a henni thangad til eitthvad gerist og trua thvi ad their hafi gert thad !! Otrulegir her.  Vid finnum ad i okkur er uppsofnud threyta og er gott ad taka smahvild her.  Vid hofum hjolad a hverjum degi fra thvi ad vid forum af stad ad heiman 8. Mai.  Utan einn dag i bord i Norraenu thegar vid vorum i Faereyjum og gatum ekki tekid hjolin ut.  Thannig ad gott er ad liggja bara fyrir og melta og innbyrda allt sem vid hofum upplifad sidustu daga.  Enn nog i bili.

This morning we went to the Russian Embassy to seek Visa application to be able to visit Russia again.  After that visit we were infomed that we needed to get what they call invitation.  We had expected that so we went to Thors office with the Red cross and got permittance to use a computer there.  It is like that, you can buy this invitation on the internet.  But while I was working in this Thor called a friend in the russian embassy and then he was told that they in the embassy wouldnt agree this kind of invitation and we needed to seek this with a special person here in the city.  Thor was so kind to take us there.  But when we came there this service had been mooved.  Neither did him or we understand the girl who was trying to explain were it had been mooved and we had to get Thors driver to get this straight. We found the right place and after a little explanation to us and chat we had to pay 125 $ each, yes in dollars and we could pick up this Visa next thursday 2 oclock.  Good !  So we will go from here to north into Russia.  After this Thor went to his office and went to look at famoust places in the city and I took pictures.  We were a typical turist for a part of they day and this was very nice and for the rest of the day we did rest.  The traffic here is crazy and sometimes they drive against the traffic and dont respect the red light etc.  You can only tie you carbelt and hope for the best!  The whistle are used rather much and it is my opinion that many here thinks the whistle will move the cars..because they whistle until something happens and it looks like they think they did it !  Rather funny here.  We have found today that we are a little bit tired so it is good to have a little break here.  We have been riding every day since 8th of may except the one day when we were on the ship to Norway.  So it is nice to be able to rest and think about the past days.  Until next time.

Ulaan Baatar, Mongolia

Hallo allir saman.  Tha erum vid loksins komnir til Ulaan Baatar, hofudborgar Mongoliu.  Sidustu 5 dagar hafa verid mestu aevintyradagar sem eg hef upplifad !  Mikil ogrun og tekid baedi a likamlega og andlega.  Thegar vid komum inn i Mongoliu, eftir 3ja tima skrifraedi a landamaerunum, tok vid landslag og umhverfi sem kom okkur braedrum verulega a ovart.  Vegirnir herna eru eins og a sprengisandi fyrir 20 arum, malarvegir og sumstadar ekki einu sinni vegir, heldur bara slodar, og thetta var thjodvegur nr. 1 hja theim !  En vid vorum gladir, thvi vid erum vanir svona vegum og slodum og fundum okkur vel.  Svisslendingurinn sem vid hittum um daginn og rakumst a nokkrum sinnum, hafdi farid inn i Mongoliu tveimur dogum fyrr en vid.  Thegar vid vorum a landamaerunum, hittum vid hann aftur og var hann tha a leidinni heim, buinn ad gefast upp.  Hann var vanur hjolamadur og buinn ad hjola i 40 ar, en thetta var honum ofvida !  Draumaferdin hans var a enda.  Svona getur upplifunin verid misjofn.  Vid gladir, en hann full.  En vid hjoludum i agaetu vedri fram eftir degi, og komum ad einu af 5 thorpum sem vid attum eftir ad fara i gegnum a leid okkar til hofudborgarinnar.  Thar voktum vid mikla athygli eins og vidast hvar, og var skritid ad hjola tharna i gegn.  Flest hus eru lagreist og gerd ur einhversskonar leir sem oft sidan maladur hvitur, og i kringum husin gjarnan reistur hladinn veggur ur grjoti.  Tharna stoppadi okkur madur uti a midri gotu og sagdist vera med gistingu handa okkur og bilskur fyrir hjolin, vaeri med hotel.  Eg akvad ad skoda thad og eltum vid hann a Lodunni hans, og fruin og barnid i aftursaetinu.  Hotelid reyndist vera husid hans, eitt af thessum lagreistu littlu husum, og thegar vid komum thangad, hopadist ad okkur oll aettin hans !!  Fullt af folki.  Eg bad hann ad syna mer herbergid og bilskurinn og kom tha i ljos ad hann aetladi ad geyma motorhjolin inni i eldhusi og vid attum ad sofa i stofunni hja allri fjolskyldunni.  Hann var rosalega stoltur af thessu og atti eg erfitt med ad vera alvarlegur.  En thetta var mikil alvara hja honum.  Eftir sma umhugsun, tha haettum vid vid thetta og akvadum ad halda afram og vera bara i tjaldinu.  Og thad yrdi tha i fyrsta skiptid i ferdinni.  Eftir ad hafa tekid bensin, heldum vid afram og a endanum fundum vid gamlan yfirgefin leirkofa uppi i hlid og akvadum ad gista i honum.  Thetta hefur verid heimili hirdingjanna og nybuid af yfirgefa thad.  Tharna vorum vid i 2300 metra haed og var mjog kalt um nottina, abyggilega um frostmark.  Okkur var frekar kalt, thvi thad verdur ad segjast eins og er, vid erum ekki bunir undir svona kulda.  En nottin leid og vid heldum af stad naesta dag.  Nu hjoludum vid i gegnum fjollin, upp og nidur og serstaklega skemmtilegt, en smam saman breyttist landslagid og vid forum ut a hasletturnar, thar sem vegirnir eru eins og adur, bara slodar, og eru i um 1500 til 2000 metra haed.  Tharna gat verid baedi kalt og mjog heitt til skiptis.   Svona heldum vid afram naestu daga og erum vid bunir ad vera i tjaldinu sidustu 3 naetur.  I fyrrinott voknudum vid upp um midja nott, med oll vit full af sandi, og tjaldbotninn inni hja okkur, var eins og sandkassi !  Nu geysadi einhver sandstormur, og thegar honum lauk brast a urhellisrigning !  Tjaldi hristist og skalf og nu for ad fara verulega um okkur tharna !!  Einir, einhversstadar ut i midri eydimork, skitkalt og leist ekki of vel a thetta.  Myndi thetta standa i klukkutima eda kanski heila viku !!   En ad lokum stytti upp og vedrid smalagadist.  En thetta var mikil og spennuthrungin upplifun !  Svo var haldid af stad og enn einn skemmtilegur dagur framundan.  Primusinn sem vid Einar tokum med okkur, virkadi ekki, thad er, vid tokum vitlausan brusa fyrir eldsneyti, og thvi enginn primus.  En Einar snillingur, fann tvaer blikkdosir, og eftir sma pud med Leatherman tha stod hann hrodugur upp, og syndi mer thennan frabaera brennara fyrir bensin, sem hefur nu verid notadur 3 sinnum.  I gaer um 5 leytid, eftir enn einn frabaeran avintyradag, og enga sturtu i 6 daga, tha forum vid ad svipast um eftir nattstad.  En tha skall a nordan hvass vindur, og hitastigid for nidur i 3 gradur.  Enga gistingu var ad fa, og ekki var haegt ad tjalda i svona vedri, thannig ad okkur var bara einn kostur naudugur,  klaeda okkur i oll thau fot sem vid erum med okkur of hjola af stad til hofudborgarinnar.  Thad var ad skella a myrkur og hafdi eg sett sem prinsip, ad hjola ekki i myrkri.  Thad kom lika a daginn ad that er storhaettulegt, thvi ad tvisvar sinnum hljop hundur ut a veginn og einu sinni litid barn, sem eg veit ekki hvadan kom.  En vid gatum ekkert annad.  Tharna vorum vid um 300 km fra Ulaan Baatar og vegirnir ordnir betri, malbik a storum kafla.  En um 10  leytid breyttist vegurinn skyndilega i sloda aftur og vid saum ekki neitt, ordnir hundthreyttir, skiturgir, svangir og einbeitingin ad hverfa.  Sem sagt storhaettuleg.  En um sama leyti laegdi vindinn og akvadum ad stoppa og sofa i tjaldinu thott kalt vaeri.  Vid fundum gamlan kindastiu og thar hafdi verid einhvern tima Mongolskt tjald, thessi storu kringlottu, og thvi slett og gott fyrir okkur ad tjalda.  Tharna var ordid blanka logn, en hitastigid um 3 gradur, og kveiktum vid thvi vardeld ur greinum sem vid tyndum saman, og hitudum vatn a primusnum goda og fengum okkur nudlur og braud.  Dyrindismatur og kraesingar, thegar madur er svangur.  I morgun hjoludum vid svo til Ulaan Baatar og komum thangad um hadegi.  Thar tok a moti okkur, Thor Danielsson, sem yfir madur Rauda krossins her, og adstodadi hann okkur vid ad finna hotel og aetlar ad adstoda okkur a morgun thegar vid forum i russneska sendiradid til ad saekja um Visa aritun aftur inn i  Russland.  Thad gaeti tekid allt ad 4 dogum.  En thad kemur i ljos.  Thad er mjog oraunveruleg tilfinning ad vera her, og ser i lagi a motorhjoli sem eg lagdi af stad ad heiman fra mer !!!   Eg held eg se ekki alveg buinn ad fatta thetta enntha.  Her er gott vedur og folkid er gott og einn og einn talar ensku her.  Vid erum a finu hoteli herna nuna, Hotel Ulaan Baatar, en veit ekki hvort vid verdum her lengi vegna thess ad her ekki god geymsla fyrir hjolin.  En i lokin vil eg minna a, ad tho ad eg geti ekki bloggad alltaf, eru alltaf orstuttar frettir og stadsetning a www.rtw.is .   Hjolin standa sig vel, ekkert bilad,  adeins losnad ein suda a varadekksgrindinni hja Einari.  En vid fundum gamlan sudumann i littlu fjallathorpi sem leysti thetta fyrir okkur a metttima.  Dekkin endast og endast og erum vid ekki enn bunir ad setja kubbadekkin undir.  Otrulegt en satt.    Kilometrateljarinn er nalaegt 12500 km.  En bless i bili.

Hello everybody.  Then we have finally arrived in Ulaan Baator, the capital of Mongolia.  The past 5 days have been the most adventuredays I have ever lived !  A huge challenge and difficult both physically and mentally.  After 3 hours on the Mongolian border we arrived in a different landscape.  The roads here are like on Sprengisandur some 20 years ago.  And somewere you cant talk about roads, because partly the roads is imore like paths and this is main road nr. 1 !  But we were glad because roads like these are well known to us.  On the border we met the Swiss who we had met two times before.  He had give up on Mongolia, the second time.  He is an experienced motorcyclemen, have been riding for 40 years but now his dream are finished.  We full of happyness but he was sad. Things can go this way. But in that day we rode in a nice weather through one of the five village we would visit on our way to the capital.  Our precense made attention in those villages and people were curious about us and it was a little strange to ride through those villages.  Most of the houses are small and low and made from somekind of clay which is often been painted white and around those houses are walls from stones which has been loaded.  There one man stopped us on the middle of the road.  He said he had place to stay for the night, a hotel and space for the bikes.  We decided to follow him and his wife and child in his Lada to his house.  When we came to the "hotel" it was his house, one of the small white houses, which were full of his relatives who came out to us and when I asked him were we should sleep he told me that he would put the bikes in the kitchen and we could sleep in the livingroom with his relatives.  He was very proud of this and it was a little bit difficult for me not to smile.  After a little time thinking we decided to sleep this night in the tent because that would have been for the first time in the trip. We got some petrol and kept on going and in the end of the day we found an old deserted clayhut in a hillside and decided to sleep there.  This has been a home to the nomads and obviously recently been left.  There we were in a 2300 m.high and it was very cold that night, probably around freezing point.  We felt rather cold and I have to admit that I wasnt prepared for this cold.  But after the night we woke up and kept on going.  Now we rode into the mountains, up and down and that was very amusing.  But then the landscape changed and we rode to the lowlands were the roads are like said before only paths and in 1500-2000 m.high.  There can be hot and cold by turns.  Like this we kept on going the next days and have been staying in the tent the last 3 nights. The night before last night we wake up in the middle of the night, all our faces full of sand and the bottom of our tent was getting pretty full with sand !  It was a great sandstorm and it wasnt looking good and when the storm slowed down a heavy rain started !  The tent was shaking and shivering and we started to be a little nervous, alone in the middle of the desert and beeing cold.  Would this last for one hour of maybe whole week !! But thankfully the weather started to change and got better.  But this was a great exciting experience !  But then we rode on and one amusing and exciting day ahead.  The primus wich me and Einar took with us didnt work, we had take for mistake a wrong fuel for the primus !  But Einar, the genius found two tin and after a little time work with the Leatherman he showed me proud this great burner for petrol which have now been used three times  Yesterday around five oclock after a great day and no shower for 6 days we started to look for a place for the night  But then we got a strong wind from the north and the tempature went down to 3 gr.c.  We couldnt find a place to stay and couldnt put up the tent in this weather. -So we only had one choise, to put on all the clothes we hade and ride on to the capital.  It was getting dark and it was a princip matter with me not to ride in the dark.  It was surely true because twice a dog ran into us on the road and once a little child who I dont know were it came from.  But we couldn do anything else.  There we were 300 km from Ulaan Baatar and the roads were starting to be better, asphalt mainly.  But around ten oclock the road changed suddenly again into paths and we couldn see anything.  Exhausted, dirty, hungry and loosing our concentration.  So to say..extremely dangerous.  But at that moment the wind slowed down and we decided to stop and try to sleep in the tent even though it was very cold.  We found an old sheep"place" were once had been a Mongolian tent, those big one and rounded so it was easy to put our tent on the spot. Now it was a quiet wind and 3gr c. so I started a campfire and heated a water on our good primus and there we ate noodles and bread.  Very good food when you are hungry. This morning we rode to Ulaan Baatar and arrived here at lunchtime.  There we met Thor Danielsson which is the main superior over the Redcross in Mongolia.  He helped us finding a hotel and has offer his help tomorrow when we have to seek a visa so we can go again into Russia.  It could take up to 4 days.  But finally it is indescribable to be here on a motorcycle which I have been riding from my home in Iceland !  Here is a nice weather right now, the people are frindely and one and one speak english.  We are staying in a Hotel, Ulaan Baator which is very nice and problably we will stay here until we go again.  The motorbikes are doing fine and nothing serious has happened, only a little thing wich we have been able to fix or get some help like an old boiling man helped Einar to fix his secondtireframe.  The tires are still on and we havent changed into the new ruffer one..unbelievable but true.  The km counter are now in 12500 km.  But until next time.

L

Viðtalið í morgun / The interview this morning

Hér að neðan má heyra viðtalið við Sverri í morgunútvarpinu á Rás2 í morgun.   Mjög aftarlega á línunni eftir James Brown lagið..I feel good.   Oft erfitt að skilja hann enda sambandið erfitt og var notast við gervihnattarsímann.  Hann mun svo reyna að blogga sem fyrst þegar hann kemst aftur í betra samband en næstu dagar verða erfiðir því þeir eru núna á ferð um eyðilendi og sveitir Mongolíu. 

http://dagskra.ruv.is/streaming/ras2/?file=4331528

Kosh Agach 29 maí / Kosh Agach 29 mai.

Eftir að hafa fundið dekkin í Nowosibirsk þá héldum við að stað í suðurátt í átt til Mongólíu.  Veðrið var ágætt, bjart og léttskýjað og hægur vindur í bakið.  Lögðum ca. 360 kílómetra að baki og um fimmleytið fórum við að leita að gististað.  Í úthverfi bæjarins Biysk fundum við gististað í gamalli eftirlitsstöð.  Þar er gríðarstórt mastur sem hefur áður fyrr verið örugglega notað við njósnir og eftirlit.  Í starfsmannahúsinu er búið að setja núna upp gistihús.  Ég kem þarna inn til að athuga með gistingu og Einar bíður úti og tek ég þá eftir því að það er fullt af brosandi fólki þarna inni.  Ég geng inn og þá gengur á móti mér maður og tekur hressilega í hendina á mér og heilsar kraftalega á rússnesku.  Ég heilsa honum auðvitað en undra mig þó á  hvað þetta eru fínar móttökur og þessi maður gengur svo með mig inní hliðarsal sem ég sé er fullur af fólki sitjandi við dúkuð borð. Þar gengur hann að öðrum manni og ég er kynntur fyrir honum er heilsað aftur jafn höfðinglega.  Sá maður að mér skildist kynnir mig fyrir öllum salnum á rússnesku og ég er ekki alveg að kveikja en í sama mund sé á endaveggnum stóran fána sem á stendur, International Rotary Club.  Sem sagt þeir héldu að ég væri kominn á Rotary fund !  Þrátt fyrir motorhjólafötin !  það sem ég geri er að benda á sjálfan mig og segja "Rotary Njet."  Allir líta á hvor annan en svo var skellihlegið af vitleysunni.   Þeir fóru semsagt mannafeil.  Það voru þarna  staddir t.d. Ástrali og Ameríkani frá Alaska sem bauð okkur meðal annars heim þegar við kæmum þangað og var hann hinn hressasti. En að þessu loknu fengum við gistingu og allt gekk.  En af því að það var afmælið hans Einars í gær slógum við upp matarveislu sem samanstóð af nokkrum hrísgrjónum, kjötsneið með osti og einum rússneskum bjór.  Þetta var afmælisgleðin.  Um morguninn næsta þá kom yfirbabuskan sem stjórnaði öllu og færði Einari súkkulaðistykki í afmælisgjöf okkur til undrunar og ánægju.  Með því kvöddum við þennan skemmtilega gististað.  Við héldum út í daginn með tilhlökkun og spennu í brjóstinu því nú stefndum við á Altaifjöllin sem við sáum í fjarska. Eftir því sem leið á daginn nálguðust fjöllin og umhverfið byrjaði smátt og smátt að breytast.  Þegar við komum inní fjöllin var tilfinningin sú sama og aka um Alpanna, skógi vaxnir dalir og fjöll og vegirnir liðuðust um.  Því næst breyttist umhverfið í eins og villta vestrið, meiri gresjur tóku við, nautgripir og kúasmalar.  Og svo þegar ofar dróg þá var maður skyndilega kominn til Íslands á Sprengisand.  Sléttur og melar og nakin fjöll í fjarska með snjó í toppum.  Við hækkuðum og hækkuðum og þegar við komum uppá háslétturnar er vegurinn kominn í 1800-2000 metra hæð. Landamæri Mongolíu og Rússlands eru í 2100 metrum.  Eins og Hvannadalshnjúkur.  Allt umhverfið hefur núna breyst og fólkið.  Nú sjást ekki lengur rússar, heldur mongólar í öðruvísi húsum o.þ.h.  Smá kaflaskil í ævintýrinu núna þegar við höldum inní Mongólíu á morgun.  Tjaldið verður örugglega notað næstu daga þegar við höldum inní auðnina.  Nú er skítkalt, 5 stiga hiti og norðangarri og við erum hér í gistihúsi sem er ókynnt og ískalt og útikamar af einföldustu gerð.  Pínulítill skúr með gati í gólfinu.  Ég hringdi í dag bloggið heim en á ekki von á að geta bloggað næstu daga því nú erum við að detta úr gsmsímasambandi og örugglega ekkert fax eða tölva í nágrenninu.  En vonandi getur Hrafnhildur á Rás2 náð í mig í gervihnattarsímann komandi fimmtudagsmorgun kl.8.15   Mælirinn kominn í 10.357.  Þangað til næst, bestu kveðjur úr kuldanum.

After we found the tires in Nowosibirsk we kept on riding south towards Mongolia.  The weather was fine, clear sky and light wind.  That day we rode about 360 km and around five o´Clock we started to try to find a place to sleep for the night.  In the town Biysk we found an inn in a old ckeckpoint.   There was a huge mast which was probaly used in the past for spying and supervision.  In the house which was used for staff in the old days are now accommodation.  I walked inside while Einar waited outside and see that there is a lot of smiling people there.  While I am walking in a gentleman walks towards me and we shake hands strongly on russinan way.  I wonder a little bit how kindly this welcome are and he takes me in a room were all this people are and there he introduce me to another man which also shaked hands with me strongly !  It seem to me the man introduce me for the people on russian and I am looking at the same time on the wall and see this big flag which say, Internationa Rotary Club.  So they thought I was coming for a Rotary meeting - even though I had my motorcycledress on !  I look at them and say, "Rotary Njet."  Everybody looked at each other and had a big laugh.  They obviously took me for another man.  There I met an Austarlian and a American living in Anchorage in Alska.  He invited me and Einar to come for a visit when we arrive in Alaska.  But when I had left this people we got a room to sleep and as it was Einars birthday we had a celebrition !  A meat with chees and few rice and one russina bear !  Not so much.  Next morning the mainbabuska came and gave Einar a chocolate for a birthdaygift and he was very happy -and me.  With this we said goodbye to this nice place and aheaded to a new day full of anticipation and excitement in our chest because now we would ride towards Altai montains.  As the day past we could see the mountains were coming closer.  The landscape started to change a bit by bit.  When we came into the mountains it felt like driving through the Alps.  Green walleys full of trees and the roads like there.  And then the landscape changed again, like the wilde west, great grasslands, cows and cowboys.  And as we rode higher it felt were home, in Sprengisandur. Lowlands and moths and blue mountains with snow in the distance.  We rode higer and higer and when we came to the highest lowland the road is in 1800-200 m.high.  The border of Russia and Mongolia are in 2100 m.high.  Like Hvannadalshnjukur.  Everything is so different from Russia, both the people, the houses etc.  Now our adventure are changing by going into Mongolia tomorrow.  We wil surley now use the tent as we ride into the wilderness.  It is quite cold now, only 5 c and wind from north.  We are here in a place wich has no heat and no toilet, only a hole in the ground.  I had to call home this blog and dont think I will be able to blog the next days.  I am loosing connection with my mobile phone but I will be on the radio2 thursday morning 8.25 through satellitephone. The counter is now10.357  Until next time..best regards from cold. 

Novosibirsk, Russland, kl. 21:00

Hallo oll somul.  Russland kemur sifellt a ovart.  Su imynd af Russlandi sem madur er alinn upp vid er greinilega kolrong.  Madur helt ad um leid og madur kaemi innfyrir landamaerin yrdi allt gratt og skitugt  !  Thad er odru naer.  Russland er fallegt land og mjog graent.  Vestan vid Ural fjollin er landid meira og minna skogi vaxid en her austan vid eru meiri slettur.  Vafalaust ma finna thennan graa og skituga lit sem madur ser alltaf fyrir ser, en vid hofum ekki fundid hann.  Vid hofum tho ekki leitad serstaklega, en ma ekki alltaf finna skit og drullu hvar sem er, ef bara leitad er nogu mikid !!  I dag komum vid til borgarinnar Novosibirsk, sem er 3ja staersta borg Russlands, a eftir Moskvu og Petursborg.    Ibuar eru um 1.500.000, sem sagt mjog stor borg.  Hun er hofudborg Siberiu.  Ja og tha ma nefna thad, ad vid erum semsagt komnir til Siberiu.  Vid forum hedan i suduratt og til landamaera Mongoliu, og aettum ad vera thar a thridjudaginn.  En adur en vid forum thangad inn vantadi okkur betra landakort og einnig erum vid ad spa i ad kaupa okkur ny framdekk til ad hafa med okkur.  Thau dekk verda kubbadekk.  Vid erum med kubbadekk ad aftan med okkur og viljum geta sett undir ad framan lika.  Thad getur verid otrulega erfitt ad hemja framendan a hjolunum thegar thau eru svona thung.  Jardvegurinn her er lika thannig ad ef thad rignir verdur hann algjor drulla, sleipt og omurlegt.  Vid semsagt akvadum ad nota taekifaerid og gera thennan dag og nott ad borgarferd.  Thvi vid hofum  ju fordast allar borgir hingad til.  Eftir toluvert brolt vid ad finna hotel her i midborginni, thar sem tolud er einhver enska, og einnig adgangur ad tolvu og geymsluplass fyrir hjolin, fundum vid thetta hotel, Hotel Sibirsk.  Stort og fint hotel en ca einum aratug a eftir okkur a vesturlondum i utliti og taekni.  En folkid gerir sitt besta og er gott vid okkur.  Eitt skemmtilegt sem eg tok eftir thegar naer dro borginni, og mjog aberandi inni i borginn, er ad naer allir bilar her, fyrir utan Lodurnar og Volgurnar ad sjalfsogdu, eru med styrid vitlausu megin !  Skyringin er einfaldlega su, ad Russar fara til Japans og kaupa odyra notada bila thar og flytja inn i landid.  Thetta er mjog fyndid og skritid, thvi thad er annar hver bill svona her.  En, hvad gerir madur ekki til ad losna vid ad kaupa Lodu !!  Annad sem er mjog serstakt her og svosem annarsstadar i Russlandi er lugumenningin theirra.  Naer allt er afgreitt i gegnum litlar lugur.  Thad eru lugur a bensinstodvunum, thad er luga vid isbudina og thad fyndnasta var i gaer thegar vid komum a enn einn vegagististadinn.  Babuskan sem redi ollu tok a moti mer og thetta var i nylegu husi, og sagdi mer ad fylgja ser, eftir ad eg var buinn ad spyrja um gistingu og verd.  Vid gengum semsagt um nokkrar troppur og thar var gestamottakan og hvad haldid thid,  hun for a bakvid og opnadi svo littla lugu og thar for svo skraningin og greidslan fram !!  Otrulegt en satt.    Vid logdum af stad i morgun um kl. 8 og tokum strax stefnuna hingad.  Vid vourm komnir hingad um kl. 2.  Thad var frekar kalt a leidinni, vindur en bjart og um 12 gradur.  Ekkert markvert gerdist a leidinni, annad en ad a einum stad thurftum vid ad stoppa skyndilega thvi ungur madur stokk ut a veginn og veifadi mikid.  Thetta var tha strakur a leid eitthvert a litlu vespunni sinni og var tharna bensinlaus.  Ad sjalfsogdu hjalpudum vid straknum, og tokum pinulitid af tanknum a odru hjolinu okkar og notudum til thess hivertinn okkar, ( fyrir tha sem ekki vita, tha er hivert einfold slanga sem notud er vid ad taka ur bensintank og lata leka i brusa ).  Thetta gekk hratt og vel, enda vanir menn a ferd og strakurinn stod stjarfur og hofdi a thessa aevintyramenn leysa malin a sinn hatt.  Trulega var thetta mesti lukkudagur arsins hja straknum, og veifadi hann mikid og lengi og brosti breitt thegar hann for.  En nog i bili.

 

Hi everybody. Russia is full of surprises, I’ll tell you that. The country which I was told about while growing up and said to be Russia is definitely not this country. I thought that as soon as I’d cross the border everything would turn gray and dirty! That’s definitely not the truth. Russia is a beautiful country and is actually pretty green. West of the Ural Mountains the land is pretty much covered in forests and on the east side there are more plains. I’m sure you could find this gray and dirty color I was told about in youth but we haven’t seen it yet. It’s not like we’ve been searching extremely hard, but I’d bet that you can find this uglyness everywhere if you just look for it hard enough. Today we reached the city of Novosibirsk, which is the 3rd biggest city in Russa behind Moskow and Petersburg. The population is around 1,5 million here. It’s the capitol of Siberia – so it’s obvious that we are now in Siberia. We’ll go south from here to the border of Mongolia and we should be there by Tuesday. But we neede a better map of Mongolia first and we’re still thinking about buying new front tires to have with us. Those tires will be rougher. It can be hard to contain the front part of the bike when it’s so heavy and the ground is also often wet so conditions can be tough. But we decided to use the opportunity and spend this day and night in the city but we’ve been avoiding all cities until now. We found a hotel, Hotel Sibirsk, after a good while but there’s spoken some English here and there’s even an internet connection. It’s a nice hotel even though it’s about 10 years behind the Western hotels in appearences and technology. It’s funny to see that almost 1 out of 2 cars here have the steering wheel on the wrong side of the car! The explaination is probably that Russians import cheap cars from Japan. They’ll do everything to avoid buying a Lada! Another strange thing here is that almost everything here is served through hatches. A fun example of that is when I was at on of the rooming houses yesterday and I was asking the lady if we could stay and how much it would be. She told me to follow her and walked upstairs and finally got to reception desk and what do you know, she went behind a small hatch and that’s when she started talking to me again. We started riding atround 8 am in the morning and we were headed to Novosibirsk were we are now. We arrived around 2 pm and it was rather cold and vindy on the way. Nothing important happened on the way beside one incident when we had to stop because a young man jumped on the road and started waiving his hands. We found out that it was just a young man who was travelling on his motor schooter and was now out of gas. We helped him of course and took some of the gas from one of the bikes. Everything went smooth and fast and the boy was nothing but happyness. But that’s enough for now, ttyl. - Sverrir

Barabing 26 maí / Barabing 26 mai.

Erum staddir núna á milli borgarinnar Omsk og borgarinnar Nowosibirsk.  Skemmtilegur dagur í gær en dagurinn í dag hefur allur verið í eins landslagi og á eins vegum.  Hjóluðum mikið í dag og í gær eða nákvæmlega 693 km í dag.  Við erum greinilega komnir á slétturnar miklu austan við Úralfjöllin.  Gríðarlega miklar sléttur og inni á milli stórir akrar, margir ferkílómetrar að stærð.  Hér er umferðin mun minni en áður og vegirnir betri sem er öfugt við það sem ég bjóst við. Við  gistum í borginni Ishim síðustu  nótt sem ætti þó frekar að kallast bær en það er ótrúlegt hvað sumar borgir hérnar eru stórar sbr. OMSK þar sem búa 1.2 milljónir manns!  Við hittum svisslendinginn aftur en hann heitir Bernad og hjóluðum við saman seinnipartinn í dag og erum á sama gististað aftur en það var algjör tilviljun því við lentum líka saman í gær þrátt fyrir að hafa kvatt hann stuttu áður.  Í gær þegar við vorum á leiðinni til Omsk á aðalveginum og allt gekk eins og í sögu sjáum við þá ekki hvar landamæri Rússlands og Kasakstan blasa við okkur allt í einu.  Það er nú svo merkilegt að aðalvegurinn til Omsk liggur að nyrsta hluta Kaskastan.  Þetta var hvergi merkt þannig að ef við ætluðum til Omsk hefðum við þurft að fara út úr Rússlandi til Kasakstan og aftur til Rússlands.  En þar sem við höfum ekki ártiun aftur til Rússlands þá gátum við ekki farið þessa leið.  Við urðum því að finna nýja leið, sveitavegi sem lengdu ferðina um 200 km en gerði bara daginn skemmtilegri.  Og okkur munar ekkert um það í öllu þessu stóra landi !  Nú styttist í að við förum inní Mongoliu en það eru 2-3 dagar þangað til það gerist. Á morgun förum við til Nowosibirsk og ætlum við þar að reyna að finna Yamaha söluaðila og reyna að fá þar ný framdekk fyrir okkur báða áður en við höldum til Mongolíu. Einnig vantar okkur betra kort af Mongolíu.  Við ætlum semsagt að standa í örlitlum erindagjörðum.  Í gær urðum við fyrir fyrstu biluninni og ferðin í húfi.  Það var þó ekki svo alvarlegt en það sprakk hjá Einari í fyrsta sinn.  Eftir hálftíma viðgerð héldum við af stað aftur en það dugði skammt því það sprakk aftur eftir 10 mínútur.  Liltu mátti muna að illa færi því Einar var að taka framúr stórum trukk og hann missti næstum vald á hjólinu !  Þegar við opnuðum dekkið aftur kom í ljós að nagli var fastur inní dekkinu og lím hafði gefið sig.  Nú var dekkið lagað betur og hefur verið til friðs síðan.  Veðrið í dag er búið að vera mjög íslenskt.  Kalt og bjart og það var eiginlega skítkalt að hjóla í dag.  Nú er kominn 7 tíma munur. Mér fannst á köflum í dag við vera bara að keyra á suðurlandsundirlendinu.  Það sem ég er að upplifa mjög sterkt hérna er hversu ógnarstórt Rússland er .  Keyrum 4-700 kílómetra á dag og erum bara rétt komnir að miðju Rússlands eftir viku ferðalag.  Teljarinn er kominn í 9008.  Bið að heilsa og bestu kveðjur.

We are now between Omsk and Nowosibirsk. We rode a lot yesterday and today or 693 km. We have obviously entered the great plains east of the Ural Mountains. The traffic is a lot less than before and the roads are much better and I didn’t expect that at all. We spent last night in the city of Ishim even though its more like a town but it’s unbelievable what some of the cities here are big like Omsk where 1.2 million people live. We met Bernard, the switch, again and we rode together a part of today and we even ended up at the same rooming house. That was a funny coincident. Yesterday, when we were on our way to Omsk we came to the Kazakstan borders so we had to find a new way to Omsk. But that was no problem and it was actually quite fun to ride the roads we chose. But it’s only about 2-3 days until we get to Mongolia now and we discovered that we need a better map of Mongolia. Tomorrow we are going to Nowosibirsk and we’re going to try to find the map there and new front tires for Einar and I before we go to Mongolia. But we had the first breakdown yesterday when Einar’s tire went flat. After working on it for half an hour we started riding again but it didn’t las more than 10 minutes before the tire went flat again. Now we saw that there was a nail stuck inside the tire and Einar was lucky not losing control of the bike that time. We fixed the tire better this time and everything has been good since. The weather has been pretty Icelandic today, cold and bright. It’s now 7 hours difference between here and Iceland. It was strange, sometimes I felt that I was riding in the south of Iceland today. But what I’m experiencing now is how big Russia really is. We are riding 4-700 km a day and we’re still just in the middle of Russa after a week of riding. The counter is now at 9008 km. Ttyl - Sverrir

Á leiðinni til OMSK / On our way to OMSK

Erum á leiðinni til Omsk. Dagarnir eru svipaðir ennþá, bara höldum áfram austur og ekkert markvert að gerast.  Þó má nefna að lögreglan er fjölmenn hérna á vegunum og í fyrradag voru samskiptin við lögguna fjórum sinnum og í dag erum við búnir að vera stoppaðir einu sinni fram að þessu.  Okkar upplifun af þeim er bara nokkuð góð og brosmild.  Sá fyrsti sem stoppaði okkur hafði góða ástæðu. Við tókum framúr trukkalest á 30 km hraða en það mátti víst ekki.  Ég var beðinn um að koma  afsíðis og beðinn að setjast inní Lödu eins löggunnar  þar sem allt var í drasli og komst ég varla fyrir þrengslum.  Eftir smá samskipti í líkamstjáningu og orðum þá samþykkti ég brotið og hann reyndi að gera sig skiljanlegan hvernig ég ætti að borga og ég rétti honum 100 rúblur en hann vildi 200 og gaf mér til kynna að ég léti þá detta á milli sætanna !  Einföld lausn.  Næstu skipti þá stoppaði löggan okkur að ástæðulausu nema þá að hún væri að ná sér í aur (?) og þá prófaði ég nýja aðferð og hún var einföld .  Ég talaði jafnmikið, jafnhátt og jafnhratt og rússinn og brosti  jafnbreitt og hann.  Ég á íslensku og hann á rússnesku. Sýndi honum pappírana og gafst hann upp og sagði okkur að fara áfram.  Þessa aðferð höfum við notað semsagt síðustu 3 skiptin og löggan gefist upp og leyft okkur halda áfram.   En að öðru leyti eru þetta ungir menn í lögreglunni sem eru brosmildir og eflaust að gera sitt besta í að stjórna umferðinni.  Þessa dagna erum við líka að upplifa það sem ekki er sagt í ferðasögunum eða myndböndunumn um svona ferðir..þe. 90% af tímanum fer bara í að vinna og puða.  Sitja á hnakknum og þeysa áfram kílómetra eftir kílómetra.  En margt áhugavert hefur líka gerst svo sem það sem gerðist fyrr í dag. Við ætluðum að fá okkur tesopa við vegarkant í hrörlegu húsi og rennur þá þarna að enn ein Ladan og út úr henni stekkur eldri maður, grannur og brosandi í bleikri skyrtu þar sem allar tennur voru úr gulli í efri gómi og bókstaflega stökk hann á okkur og faðmaði  og sagðist vera rússneskur prestur. Babblaði nokkur orð í ensku og vildi vita hvað við hétum og við reyndum að útskýra það fyrir honum á íslensku en hann vildi endilega gefa mér nýtt nafn fyrir Rússland og vildi hann að ég héti Sergei.  Blessaði okkur þarna í bak og fyrir, tók myndir og gaf okkur tvær nýja testamentsbækur hvorum og rússneska bæklinga og hvatti okkur.  Skemmtileg upplifun og nokkuð kómísk.  Og núna rétt í þessu hittum við svissneskan ferðalang á BMW mótorhjóli á leiðinni til Mongolíu.  Hann er í annarri tilraun núna en hafði reynt fyrir nokkrum árum síðan en þurft að hætta þá.   Annars er ég hress og kátur og líður vel.  Erum búnir að gista á "mafíuhóteli" og vorum á trukkarabílastæði síðustu nótt.  6 tíma munur er á klukkunni núna. Í gær og í dag erum við búnir að hjóla í rigningu og kulda og þegar við lögðum að stað í morgun voru þrumur og eldingar og lélegt skyggni.   Mælirinn er kominn í 8.037  Bestu kveður í bili-

We are now on our way to Omsk. The days are not a lot different from earlier days and nothing important has happened really. But I can tell you that there’s a lot of policemen here and we talked to the police 4 times over one day the other day and today we have been stopped once. But our experience of the police is rather good, everybody just smiles and there’s no attitude. The first officer who stopped us had a good reason. We passed some trucks at a 30 km per hour but we found out that that was not allowed. I was asked to get in their car which was a pice of junk and I finally offered him 100 rubles to solve the problem but he wanted 200 and told me to put the money between the seats! But it was a simple solution. The next couple of times that the police stopped us it was for no reason. Maybe they were just trying to get some money out of us but I had a new strategy. I simply talked just as fast, just as loud and just as much as the Russian and just smiled as he did. I talked Icelandic and he talked Russian. I showed him the papers and he finally gave up and told us to move on. So we have been using this method for the last 3 times and we’ve never had any problems afther that. But I’m sure that these young Russian police officers are doing their best and doing their job honestly. Einar and I are now experiencing what is not talked about in the books and videos about these kind of trips, i.e. 90% of the time just goes into sitting on the bike and riding km after km. But there has also been some interesting things happening. For instance, we stopped for a cup of tea and went into an old house at the side of the road earlier today. But before we got into the house an older man in a pink shirt drives up to the same house in his Lada. All his teeth were gold and with a big smile on his face he literally jumped at us and hugged us and soon we found out that he was a Russian priest. He tried to talk some english but he insisted on giving me a Russian name and he wanted me have the name Sergei. He blessed us as much as he could, gave us 2 New Testaments and Russian brochures and took pictures of us. This was a fun thing to experience and rather comical. But just now we met a man from Switzerland who was travelling on his BMW motorcycle on his way to Mongolia. He was attempting this for the second time but he tried this a few years ago but he had to quit then. But I’m happy and feeling good. We’ve been staying at “mob Hotels”  but last night we stayed at a parking lot for trucks. The time difference between Iceland and this part of Russia is now 6 hours. We have been riding in rain and cold for the past couple of days and when we started riding this morning there was a thunderstorm. The km counter is up to 8.037 now. Ttyl - Sverrir

Viðtalið í morgun / The interview this morning

Hér er viðtalið við Sverri í morgun á Rás2.  Mjög aftarlega á línunni eftir Bee Gees lagið.

http://dagskra.ruv.is/streaming/ras2/?file=4331523