Kazan Rússland 22 maí / Kazan Russia 22 mai

Erum rétt austan við Kazan og komnir með flugnabit.  Einar er illa bitinn og ég er kominn með 2 bit.  Vil minna fólk á að það getur fylgst betur með því hvar við erum með því að nota google earth hnappinn hér til hliðar en það sýnir hvar við erum staðsettir í lok hvers dags. Hjóluðum í fallegu veðri frá Moskvu, umferðin frekar þung en fallegt umhverfi.  Frekar tilbreytingarlítið og umhverfið einsleitt og um 5 leytið byrjum við að leita að náttstað.  Fórum á 2 staði þar sem okkur var neitað um gistingu, njet !  Trúlegast hræðsla við útlendinga.  Það þarf svo mikla skriffinsku til að fá gistingu, framvísa vegabréfi og viðkomandi þarf að skrá mikið af upplýsingum um okkur að ég held þeir bara neiti þess vegna. En fórum á bensínstöð og þar  hittum við peningaflutningamenn á gömlum rússajeppa með byssur og í skotheldum vestum að taka við smámynt úr sjoppunni og við spurðum þá um gistingu og þeir sögðu að hún væri engin.  Við lögðum að stað og hjóluðum 200 metra og þar blasti þá við skilti með gistingu sem vísaði þar bak við hús og þegar við komum þangað þá sáum við bara gamlan bílakirkjugarð og gamalt hús sem var á skítugri lóð  en um leið og við erum að snúa við kemur labbandi til okkar maður og við spurðum hann um gistingu og hann jánkar því og labbar með mig í hús sem ég taldi ónýtt og þar fengum við gistinguna.  Gömul kona með gulltennur tók á móti okkur og sagði okkur að það kostaði okkur 150 rúblur pr. manninn að fá að gista.  Þarna í fyrsta sinn sáum við alvöru sovíettímann birtast. Húsið var að hruni komið, allt gamalt, skítugt, rifið eða brotið en fólkið vingjarnlegt en gaf lítið af sér.  Eftir að hafa skoðað herbergið sem var með 4 rúmum sem voru gamlir hermannabeddar með gormum, 70cm breiðir og í 2 þeirra voru búið að setja gamlar útihurðir undir dýnuna því gormarnir voru að gefa sig.  Og síðan fórum við í matsalinn og fengum steiktar kartöflur og kjöhleif og rússneskan bjór með og kostaði 80 rúblur.  Þarna voru eingöngu trukkabílstjórar ásamt ungu pari sem voru rússnesk og var vel drukkið.  Áður en við vissum var búið að skella á karokí í þessum gamla matsal og einn fór að kyrja ástarsöngva..ótrúlegt en satt !  Mikil upplifun.  Sváfum vel í nótt þ.e.a.s. alla þá stuttu dúra sem við náðum að sofna eitthvað.  Í morgunsárið héldum við svo út í nýjan dag og hjóluðum yfir 430 km í dag og landslagið er að breytast, það eru meira um hæðir og minna um skóglendi.  Meira um tún, engi og akra.  Það er skemmtilegra að hjóla í svoleiðis umhverfi og fórum við í gegnum eina borg, Cheboksary og vekur athygli hvað borgir sem maður hefur aldrei séð eru stórar og miklar og gríðalega mikil uppbygging er að eiga sér stað í þessum borgum og umhverfi þeirra.  Annað  sem vekur athygli í þessum borgum er hvað við höfum séð mikið af ungu fólki sem er vel klætt og í takti við tískuna og hvergi feita manneskju að sjá.  Svo sér maður eldra fólkið og það er frekar bogið og hokið og með slæður eða hatta á hausnum og taupoka í höndum.  Eitt sem gerðist í dag á leiðinni er að það er töluvert af eftirlitsmönnum og lögreglu sem eru greinilega að hafa eftirlit með bílum og við fórum framhjá einu svona eftirliti í dag og var Einar stoppaður en ekki ég.  Ég fylgdist með og sá að það fóru fram samskipti en þegar Einar kom tilbaka til mín þá sagði hann að hann hefði þurft að borga 100 rúblur og fékk að halda áfram sem betur fer.   Sérlega fallegt land, en fólkið hefur verið frekar feimið og lokað fram að þessu.  Við tölum bara íslensku við rússana og þeir rússnesku við okkur. En við erum ekki alltaf að skilja rússneska stafrófið. Er með litla vasabók sem ég nota líka til að hjálpa mér.  Gps tækið er að virka frábærlega svo langt sem það nær.  Erum sem sagt komnir núna á trukkahótel og erfitt að finna gistingu en við vorum alvarlega að spá í að tjalda í dag en það fer að koma að því en á meðan við náum að redda okkur gistingu á 700 kr látum við það eftir okkur.  Teljarinn er kominn í 6717.  Skilaboð til Smára Rikk..hjólin eru búin að eyða undir 4 lítrum á hundraði og dekkin slitna lítið.  Mjög ánægðir fram að þessum með hjólin.  En þangað til næst bestu kveðjur og vonandi næst samband á Rás2 við mig á fimmtudagsmorguninn kl. 8.15 !

We are just east of Kazan and we have some bad mosquito bites. But I want to remind people of the google earth button on the page where you can see exactly where we are after each day. We rode in a beautiful weather from Moskow but in a heavy traffic and we started to try finding a place to sleep around 5 pm. We stopped at 2 places but we always got a “njet!”. Probably because of all the paperwork there has to be done for foreigners. We went to a gas station and asked a couple of men in an old russian truck, with guns, wearing a kevlar and whose work is to transfer money if there was a place we could stay at but they said there was no place we could stay at for the night. We kept on going and kept riding for another 200 meters but that’s when we saw a sign that said there was a place to sleep here. When we got to that place we saw an old house next to a big graveyard of cars. When we were just about turning around, a man came to us an we decided to ask him if we could stay there for the night and he said yes. An old woman with golden teeth greeted us when we got in the house and told us that the stay there would cost 150 rubles per person. This house was obviously characterized by the times of the Soviet Union, all dirty and on the verge of collapsing but the people there were kind. Our room had 4 beds that were old military cots and 2 of them even had old doors under the matresses because the spirals had broken. After getting everything in the room we then went to the lunchroom where we got potatoes, meatloaf and russian beer for 80 rubles. There were only truckdrivers there besides this one young couple and there was a lot of drinking. Before we knew it people started synging karaoke and one man sung lovesongs with great empathy. In the morning we went (this morning) we started riding again and we have ridden for about 430 km today and the landscape is changing where there are more hills and hayfields but less woodland. We rode through on ciry, Cheboksary, and it’s interesting to see how cities that you’ve never seen and never even heard of can be huge and how much structure is going on there. Another interesting thing was to see how many of the young people there were fashionable and everyone there was thin. But the older people are stooped and wearing veilings or hats and carrying linen bags. There was a lot of security there, I got through but Einar was stopped. I saw that he was talking to an officer and when he got back he told me that he had to pay 100 rubles to keep on going. But it’s a very beautiful country but the people here are a little shy and self-conscious. We just talk Icelandic to them here and they just talk Russian to us. But we aren’t always understanding the Russian alphabet even though I have small pocket book which can help me. The GPS is working great. But now we are at a truck hotel but it was hard to find a place to stay and we seriously thought about camp tonight. The km counter is now at 6717. A small message to Smári Rikk: The bikes are going over 25 km per liter and the tires are not wearing down much so we are wery happy with the bikes so far. Ttyl

Við Moskvu 20 maí / By Mosko 20 mai

Jæja þá erum við komnir á áfangastað kvöldsins.  Erum ca 50 km frá borginni með drulluskítug hjól og við þreyttir.  En húrra komumst inn í Rússland eftir nærri 4 tíma bið á landamærunum í grenjandi rigningu og skrifæði.  Rússland tók svo vel á móti okkur með sól og blíðu og grænum skógi.  Mjög fallegt og landslagið svipað og á Balkanskaganum en nokkuð einsleitt þessa síðustu 2 daga.  Merkilegt líka hvað það er búið að vera lítið af vegum á leið okkar hingað fyrir utan aðalvegi sem frá Lettlandi til Moskvu er hreint hrikalegur.  Malbikið svo illa farið og margar stórar holur að maður varð að passa sig mjög og í raun er þessi vegur bara fyrir torfærubíla.  Á þessari leið okkar frá Lettlandi til Moskvu hef ég aldrei séð eins marga flutningabíla í mínu lífi og bara á landamærunum hafa örugglega verið 500-600 bílar en ég byrjaði að telja og var kominn yfir 200 þegar ég hætti og var ekki hálfnaður með talninguna. Fyrri nóttina gistum við í bæ sem heitir Velikiye Luki og var hann rosalega grár og drungalegur.  Háar gráar blokkir í niðurníslu allt í kring og umhverfið grátt með ljótum lóðum um allt.  Gistihúsið var með stórri járnhurð og mjög svo sérstakt.  Eins og áður skildi enginn okkur en þetta er nú aðeins að koma hjá mér.  Ég er farinn að geta sagt bjór á rússnesku, bive og þeir skilja salat, kartoffel og meat svo maturinn á rússnesku matseðlunum er valinn með þetta í huga.  Eitt meiga þó gistiheimilin hér og í hinum balkanlöndum eiga að það er alltaf gert ráð fyrir plássi fyrir hjólin á afgirtu svæði og er það mjög svo þægilegt.  En ég svaf í 9 klukkutíma síðustu nótt svo þreyttur var ég og eins með Einar.  Við förum frekar snemma að sofa eða um tiuleytið á kvöldin og tökum dagana snemma.  Hjóluðum 600 km í dag og þar af voru 300 km í gegnum skóga svo ekki var mikið að sjá og hef ég það á tilfinningunni að næstu dagar verði svipaðir.  Ótrúlegt að sjá markaði við aðalvegina þar sem umferðin er mikil og hröð.  Konur að selja allskyns varning og meðal annars dauða fiska við þessar aðstæður.  Þegar við komum að Moskvu  hjóluðum við aðalveginn í kringum borgina og ég vil meina að við höfum verið í lífshættu allan þann tíma !  Þvílík umferðamenning og umferðin var brjáluð !!  Engar reglur þar greinilega og bara svissað sér hægri vinstri og afturá bak og áfram..ótrúlegt en satt.  Annars stoppaði lögreglan okkur aftur í dag en þeir töluðu ensku og eftir smá spjall og útskýringar óskuðu þeir okkur bara góðrar ferðar og við vorum fegnir því.  Engar mútur þar.  Planið er svo að halda áfram austur og ekki víst að ég komist til að blogga eða faxa bloggið heim til Herdísar.  En við sjáum hvað setur og ég vonandi næ allaveganna sambandi við Rás2 á fimmtudagmorgun.  En fyrir ykkur sem hafið gaman af ferðalögum eða mótorhjólamennsku þá er þetta ótrúleg upplifun að vera hérna kominn til Rússlands á hjólinu sínu og hafa hjólað alla leið !  Spennandi líka að vakna á morgnana og vita ekkert hvert dagurinn mun leiða mann.  Mælirinn er í 5600 km.  En þangað til næst.  Bestu kveðjur.

 

We are now ca. 50 km from Moskow. The bikes are covered with mud and we are very tired but at the same time we are glad to finally be in Russia after a 4 hour wait at the borders in pouring rain. But Russia gave us a good welcome with it’s good weather and green forests. The landscape is beautiful here and it’s actually pretty similar to the Balkan peninsula. It’s also interesting to experience the roads here which are simply terrible. On the road from Latvia to Moskow are a lot of big holes so we have to be very careful. These roads are really not supposed to be used unless you’re driving a truck. And there are a lot of trucks here! I’ve never seen so many trucks during that period of time when we were riding from Latvia to Moskow. I started to count them just for fun and I was up to 200 when I stopped. We stayed at a town called Velikiye Luki the first night. The town was very dull and spooky with its gray houses which were in really bad shape. The hosue we stayed at had a big steel door and I found that pretty special. Nobody understood what we were saying as usual but I’m getting a little bit better though. I can now say beer, salat, potatoes and meat in Russian so we don’t order much besides that. There are always a places for our bikes here and that’s really important for us. Einar and I slept for about 9 hours last night, that’s how tired we were. We usually go to bed pretty early, around 10 pm, and wake up early. We rode around 600 km today, thereof around 300 km through forests. It was amazing to see the markets by the side of the roads where the traffic was heavy and fast. Women were selling all kinds of goods e.g. fish which I found a little strange under these conditions. When we got to Moskow we rode the main road around the city and I think we risking our lifes the whole time! The traffic was crazy! There were no traffic signs, lights, and any for of rules and laws. The police stopped us again today but this time they could speak English. After a brief conversation and some explanation they just wished us good luck on our trip and let us continue our way. So there was no bribing there. The plan is to keep going east and I’m not sure if I can get to a fax machine or to a computer to blog. But we’ll see how it goes and I’m hopefully going to rach Rás2 for the interview next Thursday at least. It’s a great feeling to be here in Russia and know that you got here on your own bike and I recommend this for everybody who likes travelling or adventure motorcycling. A big part of the excitement is also to wake up in the morning not knowing how the day is going to go. The km. counter is at 5600 km now. Ttyl

Tallin 16 maí /Tallin 16 mai.

Dagur tilviljanna var í dag.  Vöknuðum snemma og vorum mættir í rússneska sendiráðið kl. 9 þurftum að bíða í 1 og hálfan tíma úti á götu við járnhlið ásamt fullt af fólki. Mjög sérstakt.  Rás2 hringdi í mig á þessum tíma og skilst mér að viðtalið sé komið inn á bloggið.  Þegar inn var komið ætluðum við að leysa vandamálið sem ég nefndi í gær á blogginu og fengum þær upplýsingar að við þyrftum að gera allt ferlið uppá nýtt !  Stúllka þarna  hringdi til Moskvu til að fá ráðleggingar og ósköp almennileg og ekkert af því en rússneska sendiráðið heima var ekki velviljað og vildi ekkert fyrir okkur gera þe. lengja áritunina.  Ekki mjög liðlegir þar !   En þegar við fengum þessar upplýsingar vissum við ekki hvað við ættum að gera því það er líka frídagur á morgun í Finnlandi en fyrrnefnd stúlka benti okkur á litla ferðaskrifstofu þarna nálægt sem sérhæfir sig í að aðstoða fólk með visaáritanir til Rússlands og við fórum þangað og sögðum frá vandamálinu og þau sögðu bara alltaf já og ok og sögðu okkur að koma aftur rétt fyrir kl. 16.  Þegar við komum rétt fyrir kl. 16 þangað aftur þá voru passarnir tilbúnir með nýrri visaáritun og ótrúlegt en satt allt er hægt en bara kostar peninga en við þurftum að borga 200 evrur á mann fyrir þessa þjónustu !  En málið leyst og sem betur fer.  En í millitíðinni fórum við á bensínstöð og lögðum undir okkur tvö bílastæði og settum upp mótorhjólaverkstæði og þar fór svo fram venjulegt viðhald, olíu og olísusíuskipti ofl. viðhaldstengt sem skiptir máli áður en við höldum áfram inn í austrið.  Þegar við vorum í miðju kafi og drullugir uppfyrir haus rennir að þar Landrover bíll og útúr stígur maður sem segir "sælir strákar" á íslensku !  Var þar kominn sendiherra Íslands í Finnlandi, Hannes Heimisson.  það var skemmtileg tilviljun en ég hafði kíkt inn í íslenska sendiráðið daginn áður en ekki hitt á hann heldur ritara hans því hann var ekki við.  Og hann kom bara þarna fyrir tilviljun á þessa bensínstöð og sá okkur og mótorhjólin með íslenska fánann.  Hann gaf okkur farsímanúmerið sitt og bað okkur um að hringja ef við lentum í vandræðum og almennilegt af honum.  Tilviljun að rússneska áritunin gekk í gegn og tilviljun að hitta sendiherrann og að lokum var það enn ein tilviljunin þegar við ákvaðum að fara í ferjuna til Tallins í kvöld.  Hún var fullbókuð og sögð uppseld og næstu tvær ferðir þar á eftir en fyrir tilviljun á síðustu stundu fundust tvö pláss fyrir mótorhjólin og við fengum að fljóta með.  Og þegar við erum í ferðinni lítur Einar bróðir fyrir tilviljun á gms símann sinn og sér að Sveinbjörn nágranni hans hefur hringt og er hann þá staddur í Tallin og fyrir tilviljun vissi hann Sveinbjörn af þessu fína Hostel og pantar þar fyrir okkur herbergi þegar við komum úr skipinu tók hann á móti okkur og við fórum á þetta Hostel og borgum 42 evrur fyrir gistinguna fyrir herbergið fyrir okkur báða.    Fórum út að fá okkur smá að snæða í gamla bænum í Tallin sem er óskaplega fallegur bær.  Þessi dagur fór bara í reddingar og láta hlutina ganga upp.  Ekki mikið hjólað, ca 80 kílómetrar í það heila.  Fórum líka í bankann til að kaupa rúblur í Finnlandi og keyptum tæplega 29.000 rúblur og ég fór fyrst meðan Einar stóð úti og passaði hjólin og fékk mínar rúblur í 500, 100 og 50 rúblu seðlum en þegar Einar fór inn hafði ég klárað alla seðlana svo hann fékk  6cm þykkt rúblubúnt í 100 rúblum seðlum og reiknið þið svo !  Frekar fyndið.  En nú eru greinilega hlutirnir að breytast.  Við vorum spurðir um skráningarskirteini og vegabréf ofl. þegar við komum til Eistlands úr skipinu.  Þeir eru töluvert strangari en norðurlandaþjóðirnar.  Planið er svo að hjóla á næstu 2 dögum yfir Eistland, Lettland og Litháen og verður það án efa forvitnilegt.  Vonandi get ég tekið myndir og sýnt ykkur síðar frá því.  Tölvusamband fer versnandi og er ég t.d. ekki í tölvusambandi í kvöld heldur hef ég faxað þessu bloggi heim og því eru engar myndir eftir daginn.  En þangað til næst, bestu kveðjur.

 

Today was the day of coincidences. We woke up early and went to the Russian embassy at 9 am but we had to wait outside for 1 and a half hours along with other people. Rás2 (Channel2-radiostation) called me when we were waiting and the interview is here below this blog. When we got into the embassy we were going to solve the problem we had that I mentioned in yesterday’s blog but they told us that we had to start the whole process all over again! The young lady who was helping us called Moskow to get our problem solved and she was very helpful unlike the russian embassy in Moskow. They were not very flexible and didn’t want to help us in any way. When we heard this we didn’t know what to do but the young lady who was helping us told us to go to a travelling agency which was around the corner and specialices in helping people with their Russian visas. So we went to the traveling agency but they told us come back right before 4 pm. When we came back a few minutes before 4, the passports were ready with new visas! So everything is possible for the right price, because we had to pay 200 Euros each for this service! But the problem was solved and that’s the most important thing. But before we got our passports we went to a gas station where we did the regular maintenance on the bikes. But when we were in the middle of it all, the Icelandic ambassador in Finland, Hannes Heimisson, came to the gas station and greeted us. That was a funny coincidence but he had recocnized us by the Icelandic flags on our bikes. He gave us his phone number in case we were in trouble and that was a very considerate of him. It was a coincidence that we got the Russian visas and it was a coincidence to meet the ambassador and finally it was a total coincidence that we got on board the ferry to Tallin that evening. It was completely full and it was even booked for the next 2 rides but for some reason there were 2 empty spaces at the last minute so we could go on board. And if that’s not enough, Einar checked his cell phone while on the ferry and saw that his neighbour, Sveinbjörn, had tried to call him but he was coincidentally in Tallin and knew about this great Hostel and he makes a reservation for the both of us there. We payed 42 Euros for the stay there. We went out to eat in the old town of Tallin which is a beautiful town. So this day was spent solving problems and making things work out. We didn’t ride that much, ca. 80 kilometers total. We also went to the bank to get Rubles and we ended up buying 29.000. rubles. I went into the bank first while Einar was watching the bikes and then we switched.  I got my rubles in 500,100, and 50 ruble bills but when Einar went to buy rubles he found out that I had gotten the rest of the 500’s and 50’s so he just got a very big pile of 100 ruble bills which was kind of funny. But we can feel that things are getting a little bit different now. We were asked for our registration licence and passports etc. when we got to Estonia. The plan is to ride through Estonia, Latvia and Lithuania for the next couple of days and that will be interesting. Hopefully I’ll be able to take some pictures and show you. The connection is getting worse and worse and for an example I can’t get to a connected computer tonight. Instead I had to fax this blog home. Ttyl =)

Viðtalið í morgun á Rás2

 

Hér er viðtalið við Sverri á Rás2 í morgun.  Færa depilinn fyrir aftan miðju, eftir KK laginu.

http://dagskra.ruv.is/streaming/ras2/?file=4331517

Helsinki, 15.mai, kl. 21:00 /

Tha er eg kominn i samband aftur.  I dag erum vid i Tuusula, sem er litill baer rett utan vid Helsinki.  Sidustu  nott vorum vid i mid Finnlandi a pinulitilli sveitakra.  Vid vorum einu gestirnir a stadnum og tungumalavandamal voru svolitil.  Thau skildu okkur ekki og vid ekki thau.  En folkid var indaelt og gott.  Thegar vid komum inn vorum vid kaldir og blautir og svangir.  Fruin, sem var svolitid ömmuleg, syndi okkur herbergid og var thad fint.  Thar inni voru 3 rum og vel rumt um okkur.  Allt var mjög gamaldags og fint og voru hekladir dukar a bordum.  Allar hillur, allar skuffur og undir öllum rumum var fullt af blödum og timaritum.  Tharna matti greinilega ekki henda neinu og fundum vid blöd tharna fra 1990 og uppur.  Meira ad segja fundum vid tharna Danfoss vörulista fra 1995. Og svona, var thetta i öllu husinu, allstadar voru blod.  Eftir ad vid höfdum komid okkur fyrir, forum vid fram til ad athuga hvort eitthvad vaeri til ad borda.  Thad var nanast ekkert til, en husbondinn kom tho strax med bjor handa okkur, thad vantadi tho ekki.  Og skömmu sidar birtist fruin og tha buin ad smyrja 4 rugbraudsneidar med tomat og kjötaleggi og baud okkur.  Vid thadum thad ad sjalfsögdu  enda sarsvangir.  Sidar var lagst til hvilu og lagt af stad snemma i morgun.  Fyrir thessa gistingu borgudum vid 50 evrur.  Thegar lagt var af stad i morgun voru thrumur og eldingar og thvi var regnagallinn dreginn fram eins og oft adur.  Ekki spennandi hjolavedur, en thad thydir ekki ad tala um thad.  Stefnan var tekin a Helsinki.  Vid komum til Helsinki um kl. 15:00 blautir og  kaldir og vid forum strax nidur i russneska sendirad, sem var lokad, thvi vid thurfum ad lagfaera vegabrefsaritunina til Russlands.  Vid gerdum mistok med dagsetningu og timinn sem vid hofum i fyrrihlutanum af Russlandi er heldur stuttur.  Vid aetlum sem sagt ad reyna ad lengja thann tima um viku.  Vonandi gengur thad, og vid verdum maettir thar kl. 09.00 i fyrramalid.  Restin af deginum for i ad finna varahlutabud fyrir Yamahaholin, thvi okkur vantadi olisiu, oliu og thettingu fyrir oliurör sem virdist vera ad leka pinulitid  hja Einari.  Eftir ad hafa farid a marga stadi tha loks fundum vid thann retta og okkur til mikils lettis var allt til sem vid thurftum. Ad thvi loknu var farid ad leita ad gististad.  Thad atti nu ad vera audvelt, en annad kom a daginn.  Vid vildum ekki vera inni i midborginni, baedi vegna thess hversu dyrt thad er og ekki sist vegna thess ad thar er ekkert plass fyrir hjolin.  A endanum duttum vid nidur a thetta hotel, Krapi Hotel, og er thad golfhotel og er mjög notalegt.  Her getum vid lagt hjolunum a bakvid hus thannig ad thau eru i hvarfi.  Thad er gaman ad koma til Finnlands og er folkid gott og vingjarnlegt.  Thad er mjög misjafnt hvort folkid talar ensku eda ekki og tha er thad adallega unga folkid sem gerir thad.  En thetta er agaetis aefing fyrir okkur thvi ekki lidur a longu thar til vid komum til landa thar sem vid skiljum ekki neitt, og enginn skilur okkur.  Landid er fallegt en svolitid einsleitt, skogar og votn, og aftur skogar og votn.  Nu er lidin rum vika fra thvi ad vid forum og ekki er laust vid ad madur finni vel ad madur er lagstur i heimsreisu.  Skritin tilfinning, sma streita en um leid spennandi.  Hver dagur er eins og nyr kafli i sogu, madur veit aldrei hvad bidur manns.  En gott i bili.  Kilometrateljarinn er kominn i 3684 km og telur hratt.  Bless i bili.  Bara minni a ad that eru komnar nyjar myndir i albumid, Myndir ur heimsreisu.

 

Today we are by Tuusula, which is a small town right outside Helsinki. Last night we were in mid-Finland at a tiny country saloon. We were the only guests there and we had quite a bit of language problems. The people there didn’t understand us and we didn’t understand them but everybody was still very nice. When we arrived there we were cold, wet, and hungry. The lady of the house, who was definitely some one’s grandmother, showed us our room which was a good one. It had 3 beds and was very roomy. Everything was very old-fashioned but neat and every shelf and drawer was full of old and new magazines and it was obvious that nothing was thrown away. We even found magazines from 1990. This is how it was throughout the house, everywhere you could find magazines. After we had gotten comfortable, we left the room to try to find seomething to eat. Even though there wasn’t a lot of food available there, the man of the house brought us some beer. Shortly after that the lady brought us 4 slices of brown bread with tomatoes and meat. After we finished eating we went to sleep to be able to wake up early the next morning. We had to pay 50 Euros for the stay there . When we started riding in the morning there was a thunderstorm so we immediately took out the rainwear again. It wasn’t an exciting weather to ride in but I’m not going to waste time complaining about that. We arrived, cold and wet, to Helsinki around 3 pm and went straight to the Russian embassy but it was closed. We made an error concerning the dates on our visas and therefore the time we are allowed in Russia is rather short so we need to get that fixed as soon as possible. Hopefully that’ll work out but we’ll just go there again at 9 am tomorrow and see what happens. The rest of the day was spent finding a spare part shop for the Yamaha bikes because we needed an oil, oil filter, and consolidation for a oil pipe, which seems to be leaking on Einar’s bike. We finally found it at got everything we needed. Then we started looking for a place to sleep which wasn’t as easy as it seemed. We didn’t want to stay down town because it’s expensive and there is no place to store our bikes there. We finally found a very nice hotel, Krapi Hotel, which is a very cosy golf hotel. Here we can put our bikes behind the house so nobody can see them. It’s fun to visit Finland and the people here are very lovely. Some people here don’t speak any English while some people do but the ones who do are most of the time young people. The experience here has been a good practice for us because it won’t be long until we come to countries where we won’t understand a word of what the people are saying and they won’t understand us either. The country is beautiful here even though the landscape is pretty much the same all the time, forests and lakes, forests and lakes. It has been a little over a week now since we begun the trip at MotorMax and I can really sense all the feelings that follow this kind of a journey. It’s stressful but exciting at the same time. Every day is like a new chapter in a book, you never know what’s going to happen. But that’s enough for now. The Kilometer counter says 3684 km and the number is growing quickly. I want to remind everyone that there are some new pictures in the album. Ttyl...

Umea Svíþjóð 13. maí / Umea Swerige 13. mai.

Langur dagur að baki.  Hjóluðum 680 km í dag á rúmum 8 1/2 tímum.  Veðrið búið að vera frekar kalt og blautt og vorum við komnir á tímabili í öll þau föt sem við áttum og regngallann.  Dálítið skondið en þegar við vöknuðum í morgun og komum út sáum við skilti sem hékk utan á húsinu sem sagði að allt væri upptekið !  Frekað skrýtið þar sem við vorum einu gestirnir!  Karlinn hefur greinilega ekki verið tilbúinn að taka á móti gestum en ekki þorað/viljað segja nei við okkur í gærkveldi. Kannski vorum við of skuggalegir að sjá !  En við hjóluðum semsagt þvert yfir Scandinavíu og var það mjög gaman.  Vegir og umferðarmenning er mjög ólík í Noregi og Svíþjóð.  Í Noregi eru vegirnir þröngir og hlykkjóttir og hámarkshraði frekar lágur, 50-80 km á klukkustund.  Í Svíþjóð eru vegirnir breiðari og beinni og hámarkshraði hærri.  Einnig virtist sem virðing fyrir hámarkshraða vera minni í Svíþjóð og var því umferðin hraðari og léttari.  Enduðum daginn á lítilli hótelkrá rétt fyrir utan Umea og veðrið orðið betra.  Á morgun höldum við áfram til norðurs fyrir botn Eystrasaltsins og svo í suður í átt að Helsinki í Finnlandi.  Frábær dagur en maður svolítið þreytttur og það hvarflaði aðeins að mér í dag hvernig verðum við eftir 4-5 svona daga í röð.  Hejdo -

Another long day has come to an end. We rode 680 km today in about 8 ½ hours. It’s been cold and wet and we even put on all of our clothes and rainwear when things got pretty bad. It was kind of funny when Einar and I woke up this morning and looked outside where we found a sign that said “No rooms available”. We thought it was funny especially since we were the only guests! The old man probably just didn’t dare saying no to us last night since it was obvious that he didn’t want any guests. Maybe we are too scary looking! But anyway, we rode straight across Scandinavia and that was a lot of fun. The roads and the traffic is very different between Norway and Sweden. In Norway, the roads are narrow and wavy and the regulation speed is fairly low, around 50-80 km/hour. In Sweden, the roads are wider, more straight and the regulation speed is higher. It also seemed like people didn’t respect the regulation speed as much as in Norway but that led to less traffic. We ended the day on a small hotelpub just outside of Umea and by then the weather was better. Tomorrow we will keep going north at the bottom of Baltic Sea and the we’ll go south towards Helsinki, Finland. But overall this was a great day but we’re a little bit tired and it’ll be interesting to see how we’ll be after 4-5 days in a row like this. Hejdo -

13 km frá Þrándheimi / 13 km from Trandheim

Þá erum við komnir á áfangastað kvöldsins.  Erum staddir 13 kílómetra fyrir utan Þrándheim en höfum ekki nafnið því við komum bara að skilti þar sem stóð "rúm" og hjóluðum þar inn og komum að norskum eldgömlum herragarði með ekkert nafn sem við sáum.  Bönkuðum uppá og eldri maður opnaði og við spurðum hann um gistingu og hann leit á okkur brúnaþungur og hikaði lengi og eftir nokkra umhugsun bauð hann okkur uppá háaloft í gistingu og eru rúmin ekki alveg í samræmi við hávaxna íslenska víkinga !..ljóst að honum leist ekki alltof vel á okkur  enda svalir að sjá ! En hér er eitt mjög gamalt sjónvarp með loftneti og aldrei að vita nema við getum eytt kvöldinu í að horfa á Eurovision ?   En við lögðum að stað í morgun um hálfníu leytið eftir góðan svefn og í dag höfum við hjólað um 580 kílómetra og dagurinn búinn að vera hreint ævintýralegur.  Það er svo fallegt að hjóla hérna að maður er enn í skýjunum.  Landslagið er svo fallegt, þröngir dalir og há fjöll og höfum við farið frá sjávarmáli og uppí 1000 metra sjóhæð.  Veðrið var bjart og kalt en við fengum á okkur rigningu í lokin.  Við erum búnir að hjóla í 10 klukkutíma í dag en mér líður bara rosalega vel og bara fullur af orku af landslaginu hér þótt svo vegastæðin séu erfið.  Hjólin hafa reynst vel og eyddu litlu.  Við stoppuðum þó eitthvað á leiðinni og einu sinni var ég spurður hvort ég væri frá Nýja Sjálandi því númerið á hjólinu mínu er NZ881.  Planið er að hjóla áfram norður á morgun og yfir til Svíþjóðar.  Eigum eftir að hjóla ca. 1000 km. samtals norður áður en við höldum aftur suðuráleið. En eigið gott Eurovisio- og kosningakvöld og þangað til.  Bless í bili.

We have reached tonights destination. We are 13 km outside of Þrándheimur but we don’t know the specific name because we just saw a sign where it said “beds” and stopped there. We knocked on the door and an older man opened the door. We asked if we could spend the night and he finally agreed with a heavy face, and he was clearly not too happy about it. The room, and especially the beds was not suitable for big Icelandic vikings and it was obvious that the old man did not like us very much...since we are, of course, looking pretty scary and cool. But there’s an old TV here with an antenna so you’ll never know if we might just spend the rest of the night watching Eurovision. We woke up at early this morning and started riding around 8:30 after a good sleep. We rode about 580 km and the day is been absolutely fantastic. It’s so beautiful to ride here in Norway. The landscape is stunning, narrow valleys and big mountains where we have gone from sealevel up to 1000 metres above sealevel. The weather is clear but it’s cold and we got a little rain at the end of the day. We have been riding for 10 hours today but I feel great and I’m still full of energy. The bikes have bee working well and they are not using much petrol. Today, we stopped once or twice on the way and during on of those stops I was asked if I was from New Zealand because my licence plate is NZ881. The plan is to keep going north tomorrow and over to Sweden. We have around 1000 km left north before we can start going south. But you people in Iceland have a good Eurovision-and election night and you’ll hear from us soon again.

 

Lavik, Noregi kl. 22:00 / Lavik, Norway kl. 22:00

Tha erum vid byrjadir ad hjola og alvaran byrjud.  Thegar vid komum til Færeyja i gær fengum vid ekki ad taka hjolin fra bordi og thvi gatum vid ekki hjolad um eyjarnar.  En vid fengum okkur gongutur og thad fyrsta sem vid saum var litid fallegt og gamalt timburhus med islenska skjaldamerkinu utan a.  Vid forum inn til ad vita hvada starfsemi færi fram tharna og tha kom i ljos ad thetta var islenska rædismannskrifstofan i Færeyjum.  Vid fengum tur um husid og tesopa.  Eidur Gudnason, rædismadur var ekki vid en adstodarkona hans tok a moti okkur.   Hun horfdi fyrst a okkur svolitinn tima og spurdi svo " Erud thid thessir frægu ? " Okkur bra nu svolitid en ad sjalfsogdu jankudu vid thvi og hlogum.  Sidan kvoddum vid og gengum afram.  Tokum leigubil i Norræna husid og fengum okkur hadegismat.  Sidan var rolt til baka i skipid og dagurinn for i ad bida.  Siglingin fra Færeyjum til Bergen i Noregi var ljuf og god og einstaklega gott i sjoinn.  Polverjinn sem hafdi verid med okkur i klefa var færdur og inn i klefann okkar komu Islendingar, motorhjolafolk- Didi og Kalli.  Thau hofdu verid 2 i 4manna klefa og i Færeyjum voru settir tveir karlmenn inn i klefann theirra og tha eru reglurnar thannig ad thad ma ekki vera 1 kvenmadur thar !!  Hun vard thvi ad færa sig.  Hun var ekki satt vid thetta og fekk ad skipta vid Polverjann, en hun matti vera med okkur thvi vorum ekki okunnugir.  Frekar skritid skipulag.   Dagurinn i dag for næstum allur i ad bida i skipinu og er thad frekar leidinlegt til lengdar.  Vid vorum othreyjufullir ad byrja ad hjola.  Byrja ferdalagid af alvoru.  Vid komumst loksins i land kl 18:00 og tha var stefnan tekin til nordurs.  Vid hjoludum a norskum sveitavegum og thad var alved storkostlegt.  Litlir, hlykkjottir og throngir vegir sem frabært var ad aka.  Vid endudum svo daginn i Lavik, sem er pinulitill stadur vid fallegan fjord.  Thar vorum vid mættir um kl. 21:00 og nu vorum vid ad borda og ætlum svo ad fara ad leggja okkur.  Langur og strangur dagur a morgun.  Tha holdum vid afram til nordurs og forum svo til Svidjodar daginn eftir. 

Now we have finally started riding for real. When we came to the Faroe Islands yesterday we couldn’t take the bikes of the ferry. So we just took a walk around the island and the first thing we saw was a small,old, but a beatuiful wooden house with the Icelandic sign on it. We went in to check out what the house was for and we found out that this was the Icelandic cosul office in Faroe Islands. We got a tour around the house and a cup of tea. Eidur Gudnason, a consul, was not available so his assistant showed us around. The first thing she said after seeing us was “are you the famous ones?”. We were a little bit surprised by the question but then we, of course, just said yes and laughed. After the visit there, we took a cab to the Nordic house and had launch. After that we just walked back to the ship and the rest of the day was spent waiting. The sail from the Faroe Islands to Bergen, Norway was very smooth and the sea was exceptionally still. The polish man who had shared a room with us was moved to another room and two Icelandic bikers, Didi og Kalli, joined us instead. The two of them had been in a room for 4 but in Faroe Islands, two men joined them, but since one women can’t share a room with 3 men (??) they had to move. Soon we got tired of the long wait because we just wanted to start riding. We finally reached Norway at 6 pm and we started heading north. We rode on Norwegian country roads and that was really great, narrow and wavy roads which were wonderful to ride on. At the end of the day we were in Lavik, a tiny place placed by a beautiful fjord. We got there around 9pm and we just finished eating and then we’re just going to rest. It’s going to be a long day tomorrow when we head out even more to the north and we’ll then go to Sweden the day after tomorrow.

Færeyjar 10. mai kl. 9.20 / Faroe island 10.mai 9.20 am

Komnir til Færeyja með Norrænu.  Ferðin gekk vel og sjólag gott en eitthvað svaf ég ekki vel.  Fengum klefa með pólverja og var hann þannig að við treystum honum ekki og vildum ekki skilja dótið okkar eftir í klefanum.  Gestur Einar á Rás2 hringdi svo í mig áðan og  viðtalið hans er hérna fyrir neðan aftarlega á spilaranum.  Á miðvikudagsmorgun kom í ljós að púströrið mitt hafði brætt gat í topptöskuna og þurftum við því að byrja daginn á því að gera við það.  Smá hönnunargalli !  Við fengum að vera inni hjá Toyota/Yamaha umboðinu á Egilsstöðum og vorum við ca. 2 tíma í að gera við þetta.  Fengum góða aðstoð og takk fyrir það og þurftum ekkert að greiða fyrir hjálpina.  Mótorhjólaklúbbur austurlands hafði heimsótt okkur kvöldið áður og gaman að segja frá því að við erum búnir að vekja eftirtekt hérna fyrir austan og margir vita af þessu ævintýri okkar.  Pabbi, Skúli og Sverrir Fannar kvöddu okkur snemma og héldu heim á leið en við hjóluðum til Seyðisfjarðar um hádegi.  Þegar þangað kom var lítið um að vera nema bíða eftir að fá að fara um borð.  Dagurinn fór því að mestu í bið.  Um kl. 17.00 vorum við svo beðnir um að koma hjólunum fyrir og binda þau.  11 aðrir mótorhjólamenn og konur eru líka um  borð í Norrænu á leið til Evrópu í 3-6 vikna ferðalag.  Við bræður eru fyrst núna eiginlega að fatta að ferðin sé byrjuð og er það bæði spennandi og skemmtileg tilfinning.  En næsti áfangastaður er Noregur og þangað til ..bless í bili.

  http://dagskra.ruv.is/streaming/ras2/?file=4331513

 

We have arrived to the Farao Islands with Norræna. The trip went well and the seas were still but I didn't get much sleep. We got a room with a polish man and it was something about him that we didn't trust and we didn't want to leave our things with him. Gestur Einar called us from Rás2 and he interviewed us and you can find the interview by clicking on the url below. On wednesday morning I found out that the exhaust had burned a hole in the top case so we had to start the day by fixing that. the Toyota/Yahama dealership gave us a place to fix it and it took about 2 hours. We got some help which we didn't have to pay for so thank you very much for that. The Motorcycle club of Austurland payed us a visit the night before and it's fun to see that the people in the area is aware of our adventure. Our father, Skúli and Sverrir Fannar went home early in the morning but we went to Seyðisfjörður and arrived around noon. Then we just had to wait to get on the ferry and that's what we spent most of the day doing. Around 5pm we were finally asked to take our bikes on board the ferry. 11 other bikers were also on board Norræna on their way to Europe for their 3-6 week adventure. Einar and I are actually realizing that the trip has started just now and it's an exciting and a great feeling. Next stop will be Norway and I'll probably blog soon after we arrive there.

Egilsstaðir 8. mai / Egilsstaðir 8. may

Stóri dagurinn rann upp með heiðum himni og sól og ekki hægt að óska sér fallegri dag til að byrja heimsreisuna.  Dagurinn var tekinn snemma og við öll fjölskyldan borðuðum morgunmat saman og svo kom pabbi og Einar stuttu síðar.  Ég fattaði það í morgun að ég hafði steingleymt að kaupa mér sandala til að taka með í ferðina og eins hafði ég gleymt í gær að fara í bankann að sækja evrur.  En þá er bara að vona að fáist sandalar á leiðinni en evrunum kippti ég uppá leiðinni til MotorMax.  Það var frábær tilfinning að leggja að stað í morgun og alveg ótrúlega gaman að sjá alla sem gáfu sér tíma til að koma og kveðja okkur uppfrá hjá MotorMax.  Ættingjar, vinir og áhugamenn komu ásamt fréttafólki og maður er bara hálf hrærður yfir þessum mikla stuðningi og velvild og ekki slæmt vegarnesti.  Sr. Íris flutti okkur fallega bænarkveðju sem hún svo gaf okkur meðferðis og það var mjög svo ánægjulegt.  Litla skvísan mín hún Fanndís María átti svolítið bágt, heldur að pabbi rati ekki tilbaka en mamma hennar sagði mér í kvöld að hún hefði þurft að sýna henni öll löndin aftur og ég vona að hún hafi trú á pabba gamla !  Þó nokkuð margir ákváðu svo að fylgja okkur úr hlaði, sumir snéru við á litlu kaffistofunni, aðrir í Hveragerði og enn aðrir á Hvolsvelli og þeir sem fóru með okkur alla leið voru pabbi, Skúli Guðmundsson en hann mun slást í hópinn ásamt pabba Ameríkulegginn og svo hann  frændi Sverrir Fannar.  Þakka ykkur öllum samfylgdina í dag !  Annars var leiðin austur löng og köld og mikið rok og eiginlega alltaf mótvindur.  Það var farið í öll þau föt sem voru meðferðis en samt kalt.  2-5 gráður.  Sem sagt hér erum við og ég komnir og nú er málið að fara að hvíla sig því næsti dagur verður tekinn snemma.  Trúlegast heimsækjum við Yamaha menn hér á morgun en svo kveðjum við ferðafélagana við bræður og hjólum til Seyðisfjarðar ca. 20 km en þangað þurfum við að vera komnir um hádegi.  Ferjan fer svo um 5leytið og siglir til Færeyja þar sem við ætlum að reyna að komast í land og hjóla smá.  En sjáum hvað setur og vonandi kemst ég á bloggið aftur sem fyrst en þangað til.  Bestu kveðjur í bili.

 

The big day couldn’t had started better when I looked out the window and saw the beautiful weather. I woke up early, ate breakfast with my family before Einar and my father came. I realized that I had forgotten to buy sandals this morning and I also forgot to go to the bank to get Euros. Nothing I can do about that except to hope I can buy sandals on the way but I just picked up the Euros on the way to MotorMax. It was a great feeling to start the trip this morning and it was increadible to see how many people came to say goodbye at MotorMax. Relatives, friends, and other good people came along with reporters and I couldn’t help but to be touched by all of the support everyone gave me and Einar. The priest, Íris, read us a beautiful goodbye prayer which she then gave us to keep during the trip and that was very nice. My little girl, Fanndís, had a pretty tough time. She thought that maybe her daddy is going to get lost and not find the way home but her mom showed her all the countries on the map earlier this evening so I hope my little girl believes in her old man. There were many bikers that decided to ride with us a small part of the way. Some turned back at the Litla Kaffistofan, others in Hveragerði, a couple of guys even followed us to Hvolsvellir but my father, Skúli Guðmundsson (he will also go with my father to meet us in America) and Sverrir Fannar rode with us all the way to Egilstaðir. I just want to thank everybody who took part in that. But the way east was long and cold, it was really windy and we were almost always riding against the wind. We put on all the clothes we had but is was still cold, 2-5 degrees celcius. But of course we made it here so we’re going to visit the Yamaha guys tomorrow, say goodbye to our travelling companions and ride to Seyðisfjörður, ca. 40 km, where we have to be at noon tomorrow. The ferry leaves around 5 and sails to the Farao Islands where we are going to try to leave the ferry and ride around a little. But we’ll see how it goes and hopefully I’m going to be able to blog again as soon as possible. But until then, take it easy =)