Bellingham, Washington, USA !

Ja, bless Kanada og komnir til USA aftur.  Alaska - Kanada og nú aftur semsagt USA og það er  sidasta landid i ferdinni kringum hnottinn. Otrulegt en satt. Vid erum semsagt komnir til baejar sem heitir Bellingham og er i Washington fylki i Bandarikjunum.  Vid erum alveg vid landamaeri Kanada, rett hja Vancouver.  Her er mikill landbunadur og ser madur allstadar risastor vokvunarkerfi gangi allastadar ad vokva gridarstora akra.  Dagurinn i gaer var langur og strangur, hjoludum ca 750 km !  Thad er lengsta dagleid okkar hingad til, en tilgangurinn var ad na til Bellingham svo ad vid gaetum verid med i islenska picnic deginum her.  Thad tokst semsagt og vorum komnir i gistingu um kl 10:00 i gaerkvoldi.  Vid hefdum verid komnir taepum tveimur timum fyrr, ef vid hefdum ekki thurft ad eyda thessum ca tveimur timum a landamaerunum !  Og astaedan, - ju sma bidrod til ad komast ad, en adalega vegna thess ad eg var rannsakadur lengi og mjog vel.  Eitthvad hefur theim ekki litist a mig, thvi eg spurdur spjorunum ur vardandi hitt og thetta.  Hvenaer hringdirdu sidast i konuna thina ? Vid hvad starfar thu ? Hvernig fekkstu svona langt fri ? Hringirdu oft i konuna thina ? Hvar er siminn thinn ?  ofl ofl ofl ofl ofl !!!!!   Svo var allt skodad hja mer,  veskid og kortin min, allar kvittanir sem voru i thvi og spurdur ut i thaer og i allt voru ad minnsta kosti fjorar manneskjur, tvaer konur og tveir karlar ad vinna i malinu.  Heimasidan min var skodud vel og einn starfsmadurinn sat fyrir framan tolvuna sina og hamadist a henni mjog lengi, greinilega ad fletta mer upp i ollum skram sem hugsast getur !!  Thetta var skritin reynsla, en eg hef svo sem adur verid skodadur, en tho aldrei svona mikid og lengi.  En jakvaedi hluturinn er sa ad thar sem eg hef ekkert ad fela tha bidur madur bara rolegur og fylgist med af athygli.  Thegar eg kom ad hlidinu fyrst, tha sa eg ad landamaeravordurinn var ung kona, og greinilega mikill embaettismadur, med svort solgleraugu, tho ad hun vaeri i skugganum og inni, og med svarta ledurhanska og hladin bunadi i beltinu sinu, byssu, handjarn, kylfa ofl ofl. tha vissi eg ad hun myndi reyna ad finna eitthvad ad hja mer.  Og ad sjalfsogdu hafdi eg rett fyrir mer !!  I eitt skipti thegar eg sat inni og beid i rolegheitunum kom hun aedandi ad mer med horkusvip og aetladi greinilega ad fara segja eitthvad, en tha hrokk hun vid og brosti vandraedalega, " Eg helt ad thu vaerir ad tala i farsimann thinn "  Eg hafdi setid einhvern veginn thannig ad eg halladi hofdinu ad hendinni og hun tekid thvi se eg vaeri i simanum. Thad var nefnilega skilti rett fyrir aftan mig sem a stod ad bannad vaeri ad tala i farsima inni !  Tharna aetladi hun greinilega ad negla mig aftur.  Eg naut bara augnabliksins og brosti fallega til hennar og hlo.  En thegar ollu var loks lokid og thau ad sjalfsogdu fundu ekkert ad hja okkur, skiludu thau pappirunum til min aftur og afsokudu sig eitthvad og oskudu okkur godrar ferdar.  En thad merkilega vid thetta allt saman, var ad hjolin voru ekkert skodud ne thurftum vid an nota Carnet pappirana eda annad !!  Vid hefdum getad verid med hjolin full af eiturlyfjum og vopnum !  En svona er thetta skritid.  En vid erum semsagt her og i godu vedri og hlakkar til ad hitta thetta folk a eftir.  Einnig er gott ad eiga bara rolegan dag her i dag og slaka a hjolamennskunni pinulitid.  A morgun aetlum vid til Seattle og finna thar stora motorhjolabud sem selur godan fatnad til ad hjola i i miklum hita.  Vid hittum skemmtilegan Kanadamann i gaer sem hreinlega elti okkur inn a bilastaedi a leidinni.  Hann var svo ahugasamur um hjolin okkar og ferdina ad stodst thad ekki ad tala vid okkur.  Tha kom ljos hann hafdi ferdast toluvert um Ameriku a reidhjoli og var mikill utivistarmadur.  Madur a besta aldri og greinilega i toppformi. Var a leidinni til Vanvouver med allt sitt dot, var ad flytja fra austurstrondinni til vesturstrandarinnar.  Hann gaf okkur goda punkta um skemmtilega stadi til ad sja og upplifa i Bandarikjunum og er gaman ad fa svona rad fra local folki.  Hann taladi svo mikid ad vid aetludum aldrei ad komast af stad aftur !  En nog i bili. 

Goodbye Canada and hello USA again. Alaska, USA, to Canada and now back in the US. This will be the last country we’ll visit before coming back to Iceland. But we’re now in a town called Bellingham in Washington state. We are just by the borders of Canada, close to Vancouver. There’s much agriculture here and we are always seeing huge watering machines watering the fields. Yesterday was long and tough and we rode ca. 750 km! That’s the longest we’ve gone in one day so far. We did this so we could make to Bellinham in time to join the Icelandic picnic they were having there. We made it and were there around 10 pm but we would have been there around 8 pm if we hadn’t had to spend 2 hours by the borders. The reason for that was, besides a small line, was that I was inspected very carefully. They clearly didn’t like something about me because I was asked a lot of questions like “when did you call your wife”? “What is your work?” , “where is your phone?” etc.etc.etc.! Then they had to see and look through all my stuff. My credid cards, the paperwork, my wallet and basically just everything. They had 4 people working on me, 2 women and 2 men. They even looked at my webpage (this one). It was an unusual experience, even though I have been inspected before, but never like this and for this long! But the positive part about this is that if you don’t have anything to hide you just sit and relax while they do their thing. When I first got to the gate I saw that there was a fully-equipped woman standing there and I knew that she would try to find something wrong with me. And that was exactly what happened of course. During the inspection, she came running towards me, clearly very angry, but then she suddenly stopped and made excuses and said:”sorry, I thought you were talking on the phone”. There was a sign behind me that said “no cell phones” so she was clearly trying to get something on me there. I just enjoyed the moment and smiled to her. But they finally finished their inspection and after they didn’t find anything wrong with us they returned the papers, made some excuses and wished us a good trip. But the weird thing about this all is that our bikes weren’t searched at all and we didn’t have to show the Carnet papers! We could have hidden tons of drugs or weapons on our bikes and they wouldn’t have found it, even after 2 hours of inspection! But we’re here now in a good weather and we’re looking forward to meeting the people here. It’s also nice to have a day off to relax here. We’re going to Seattle tomorrow to find a big motorcycle store there that sells quality clothing to wear in high temperatures. We met and interesting Canadian yesterday who simply followed us until we parked, he was so curious and interested in our bikes. We found out that he had been traveling a lot around America on a regular bike and he was a true outdoor man. He was on his way to Vancouver with all it’s stuff, was moving from the east coast to the west coast. He gave us some good pointers about interesting places to see and it’s nice to get that from locals. Enough for today. Ttyl - Sverrir

Athugasemdir

[Herdís (IP-tala skráð) 14.7.2007 kl. 16:19]

Sverrir minn Clyde, þú hefur bara verið svona líkur einhverjum krimma þarna úti en afhverju þeir voru svona áhugasamir um hversu oft þú hringir í konuna þína fatta ég ekki ??..nema ef ske kynni að þau hafi haldið að þú værir giftur Bonnie :))

[Jónas í Húsgagnahöllinni (IP-tala skráð) 14.7.2007 kl. 23:40]

Magnað maður. Þar sem ég þekki aðeins til þín Sverrir ákvað ég að setjast niður eitt kvöldið fyrir svona 3 vikum síðan og lesa það sem þið hafið upplifað á ferð ykkar um heiminn, og við undirbúning ferðar. Ég þykist vita að það sem ég las langt fram á nótt þennan ágæta dag var aðeins brot af því sem þið hafið upplifað. Þvílíkt ævintýri hefur þetta verið, get aðeins ímyndað mér það, og það sinnum 1000...... ekki einu sinni nálægt því :)   Fylgist með til enda, eins og svo margir aðrir. Megi hin góðu öfl æðri máttarvalda vera með ykkur til enda. Kveðja, Jónas í Höllinni.

[Halldór Jóhannsson (IP-tala skráð) 15.7.2007 kl. 01:17]

Skál og gangi y

[halldor johannsson (IP-tala skráð) 15.7.2007 kl. 01:20]

Skál og gangi ykkur vel.

[Kristín M. Jóhannsdóttir, 15.7.2007 kl. 02:57]

Ég trúi því ekki að þið hafið sleppt Vancouver. Það er líklega fallegasta borgin í allri Norður Ameríku. Þið hefðuð getað hjólað að garðinum þar sem piknikkin var og labbaði yfir landamærin (án nokkurs eftirlits) og farið svo til baka inn í Vancouver, án nokkurs vesens (fyrr en daginn eftir). Seattle hvað!

[Hákon (IP-tala skráð) 15.7.2007 kl. 22:11]

Sælir, gaman að fylgjast með ferðinni hjá ykkur.

Ég bjó fyrir sjö árum í Seattle og það var ágætis búð á Lake City Way man ekki nákvæmlega hvar hún var en c.a. milli 110 st. og I-5. Austan megin á götunni og var með Kawa og Súkkur og töluvert af fatnaði. Gangi ykkur vel.

 Hákon 

[Hafdis Thora Arnadottir (IP-tala skráð) 17.7.2007 kl. 02:39]

Saelir strakar!

Thokkum ykkur kaerlega fyrir komuna. Heimsokn ykkar var sannarlega "highlight" fyrir okkur lika, hofdum serlega gaman af. Leyton saknar "The Brothers" mikid sagdi hann thegar thid hurfud honum sjonir ut ur hverfinu!!!

Thid eighid fallegt landslag framundan og eins og fyrr hjolid af snilld og njotid vel!!!

Kvedja,

Hafdis, Jim, Leyton og Shelby